تحریریه «مداد»
رودخانه‌ی سنت‌لوران در جنوب جزیره مونترال و درست قبل از بندر قدیمی، شیب تندی دارد که باعث ایجاد تندآبه‌هایی موسوم به لشین رپیدز می‌شود. همین تندآبه‌ها مانع اصلی ادامه‌ی سفر کشتی‌ها از مونترال به سمت بالادست رودخانه‌ی سنت‌لوران می‌شدند.
این شد که در ۱۸ ژوئیه ۱۸۲۱ پروژه‌ی ساخت کانال لَشین در دل جزیره مونترال آغاز شد. کانالی به طول ۱۴ کیلومتر که به وسیله‌ی هفت آب‌بند، کشتی‌هایی که از بندر قدیمی مونترال وارد آن می‌شدند را مرحله به مرحله افزایش ارتفاع می‌داد تا اینکه در حوضچه‌ی لک‌سن‌لوئیس و پس از دور زدن تندآبه‌های لشین دوباره آنها را به رودخانه‌ی عظیم سنت‌لوران پس می‌داد تا مسیر خود را به سمت غرب ادامه دهند.
کار ساخت این کانال در ۲۴ اوت ۱۸۲۴ به پایان رسید و اینچنین شد که کشتی‌های باری می‌توانستند از مونترال به سمت غرب ادامه مسیر داده و همین امر مونترال را به یک قطب تجاری و صنعتی تبدیل کرد که راه را برای دوران طلایی و رونق اقتصادی شهر هموار نمود.
♦️ برای آشنایی بیشتر با کانال لَشین، این مطلب قدیمی از وب‌سایت مداد را هم بخوانید:
