مجله مداد
استیون هارپر (نخست‌وزیر سابق کانادا) در مصاحبه‌ای کم‌سابقه نسبت به تفکر «پوچ‌گرایانه» رویکرد چپ مدرن که از نظر او، همه چیز را به ابتذال می‌کشد و به دنبال پایان دادن به نظام دموکراتیک است انتقاد کرد.
او در این مصاحبه که با یک پادکست آمریکایی صورت گرفت گفت: «اگر این روند به همین صورت پیش برود، جوامع ما به سقوط روبرو خواهند شد.» این سیاستمدار سابق کانادایی اصالت و عمق حرکت‌هایی چپ دانشجویی مثل جنبش وال استریت را زیر سئوال برد و گفت چنین رویکردهای احساسی نمی‌توانند کاربردی برای مفاهیم بنیادین مدیریت اجتماع داشته باشند.
آقای هارپر بر خلاف بسیاری از سیاستمداران ارشد، وجود نژادپرستی ساختاری در ایالات متحده را نیز رد کرد. او گفت: «آنچه می‌بینیم این است که همین نژادهایی که ظاهرا مورد سوءرفتار واقع شده‌اند، به شدت می‌کوشند تا آمریکایی شوند.»
رهبر سابق حزب محافظه‌کار کانادا بر این باور است که جوامع غربی باید تلاش کنند تا به شکلی پیوسته به پیشرفت دست یابند و این باور که جوامع غربی «همه چیز اشتباه، معیوب و مشکل‌دار» است، کاملا بی‌اساس است. او در توضیح بیشتر این دیدگاه گفت: مشکلات زیادی را در کشور خودم می‌بینیم…اما وقتی به کشورهای مختلف می روم، متوجه می‌شوید، هیچ دوره تاریخی و هیچ جای دیگری بهتر از وضعیت کنونی کانادا وجود ندارد.»
نخست‌وزیر سابق کانادا در این مصاحبه ۴۰ دقیقه‌ای، به شکلی ضمنی به انتقاد از جاستین ترودو نیز پرداخت. با وجود اینکه در ابتدا اعلام کرد قصد دارد به انتقاد از دولت جانشین خود نپردازد، در بخشی از مصاحبه گفت که حزب محافظه‌کار بهتر می‌توانست به تامین واکسن کووید-۱۹ بپردازد.
کانادا در حال حاضر در میان کشورهای برتر از نظر واکسیناسیون علیه کووید-۱۹ قرار دارد. با این وجود، اقدام دولت برای انجام واکسیناسیون با تاخیری چند ماه همراه بود. یکی از دلایل تاخیر نیز ایجاد مشکلات در هماهنگی با شرکت چینی تولیدکننده واکسن بود که بیشتر به دلیل دخالت مستقیم دولت چین در این زمینه روی داد.
آقای هارپر در این مصاحبه گفت: «وقتی ما در راس دولت بودیم، هیچ وقت مشکلی در زمینه کسب اطمینان از تامین واکسن کافی نداشتیم. در نتیجه، این مسئله به اجرای درست مربوط می‌شود.»
آقای هارپر که به مدت ۱۰ سال سمت نخست‌وزیر کانادا را بر عهده داشت، پس از شکست سال ۲۰۱۵ دیگر مصاحبه خاصی با رسانه‌ها نداشت. او فقط یک بار در سال ۲۰۱۸ در مصاحبه‌ای با گلوبال نیوز به معرفی کتاب جدیدش با نام «همینجا، همین حالا» (Right Here, Right Now) پرداخت. او البته چندین بار به عنوان مهمان در پادکست‌های آمریکایی که رویکردهای راست را دنبال می‌کنند نیز شرکت کرده است.
مصاحبه اخیر آقای هارپر بر دو محور اساسی یعنی تهدید خاص ژئوپلیتیکی چین و نیز پیامدهای اقتصادی ناشی از حجم بالای بدهی در کشورهای مختلف دنیا در آینده استوار بود.
آقای هارپر در دوره زمامداری خود شاهد خارج شدن هنگ‌کنگ از دست چین و سپرده شدنش به چین بود و اکنون بر این باور است که شاید پکن در نهایت با توسل به زور، تایوان را نیز تحت تسلط خود درآورد. آقای هارپر در این باره گفت: «ده سال پیش به شما می‌گفتم که احتمال چنین اتفاقی صفر است. اما دیگر این طور فکر نمی‌کنم.»
استیون هارپر در دوره بحران مالی سال ۲۰۰۸ و رکورد ناشی از آن، هدایت دولت اقلیت کانادا را در اختیار داشت. دولت او این دوره را با کسری بودجه ناشی از هزینههای مختلف پشت سر گذاشت،
اما حالا که همه‌گیری کووید-۱۹ موجب افزایش شدید کسری بودجه برای کشورهای مختلف شده، بیشترین میزان کسری بودجه را در میان کشورهای عضو جی۲۰ (G20) به خود اختصاص داده است.
از نظر آقای هارپر، این کاملا قابل درک است که دولت در رویارویی با بحران کووید-۱۹ یک سری اشتباهات نیز مرتکب شده باشد و به این نکته اشاره می‌کند که وضعیت کنونی، به مراتب پیچیده‌تر از بحران مالی سال ۲۰۰۸ است. او در توضیح وضعیت یکی دو سال اخیر، آن را ترکیبی از یک «همه‌گیری» و «بحران مالی» دانست که راه‌حل برای یکی معمولا موجب تشدید دیگری می‌شود.
آقای هارپر بر این باور است که هزینههای بالای دولت کانادا و ایالات متحده (که در قالب ارائه کمک‌هزینه‌های مختلف به مردم و کسب‌وکارها ارائه شد) سیاستی نادرست در سطح کلان بود. او می‌گوید وقتی اکثر مردم در این دو کشور واکسینه شدند، دولت‌ها باید اولویت خود را بر بهبود اقتصادی قرار دهند. استیون هارپر گفت: «فکر می‌کنم این موضوع کاملا مشخص باشد، اما دولت‌ها عکس این کار را انجام می‌دهند.»
نخست‌وزیر سابق کانادا نسبت به عادی شدن این هزینههای کلان از سوی دولت‌ها هشدار می‌دهد و می‌گوید پیامدهای آن در قالب تورم، افزایش بهره و کاهش توان مردم برای دریافت وام پدیدار خواهد شد. او در این مصاحبه گفت: «مردم فکر می‌کنند ایالات متحده می‌تواند همچنان هزاران میلیارد دلار با بهره صفر را از فدرال رزرو دریافت کند. نه تنها فکر می‌کنم این باور غلط است، بلکه خیلی زودتر از آنچه مردم فکر می‌کنند، این روند به پایان خواهد رسید.»
رهبر سابق حزب محافظه‌کار ضمن تمجید از سازوکار عملکرد کلی ایالات متحده و الگو خواندن این کشور از نظر لیبرال دموکراسی، گفت که کانادا به خاطر سیاست‌های تسهیل‌گرانه‌تر خود در زمینه مهاجرت، بیشتر از ایالات متحده توانسته از مزایای مهاجرت بهره‌مند شود. از نظر او، کسب‌وکارهای کانادایی به دلیل دسترسی بهتر به نیرو کار ماهر، در این زمینه از کسب‌وکارهای آمریکایی جلوترند.
عدم وجود دوقطبی جدی سیاسی، از دیگر مواردی است که به نظر آقای هارپر، کانادا از ایالات متحده متمایز می‌سازد. او می‌گوید وجود جبهه‌بندی جدی در عرصه سیاسی ایالات متحده می‌تواند مشکلی جدی در آینده سیاسی این کشور ایجاد کند.
از نظر این سیاستمدار سابق کانادایی، نظام پارلمانی موجود در کشور، اصلی‌ترین دلیل عدم ایجاد این دوقطبی است. در کانادا، در دوره‌هایی که دولت اقلیت حضور دارد، احزاب مخالف یا باید به نفع دولت رای دهند یا اینکه رای اعتماد خود را از دولت گرفته و انحلال پارلمان و انتخابات مجدد را دنبال کنند. هارپر می‌گوید: «در کانادا، رقبایتان نمی‌توانند راهبردی برای شکست دادن‌تان اجرا کنند و در عین حال، از پیامدهای آن نیز در امان باشند.»
هارپر همچنین به قدرت قابل‌توجه نخست‌وزیر در کانادا نیز اشاره کرد. در سال ۲۰۰۹ که باراک اوباما از وجود اکثریت دموکرات در سنا و کنگره برخوردار بود، آقای هارپر به رئيس جمهور ایالات متحده گفت که از قدرت کمتری نسبت به او در کانادا که دولتی اقلیتی را در اختیار دارد برخوردار است!
البته قدرت دیپلماتیک کانادا در عرصه بین‌المللی کمتر از قدرت همسایه جنوبی است و این موضوعی است که استیون هارپر نیز به آن اعتراف می‌کند. وقتی مجری از آقای هارپر درباره واکنش ایده‌آل کانادا در سال ۲۰۲۰ علیه چین که به نقض حاکمیت هنگ‌کنگ پرداخته بود پرسید، او گفت که نخست‌وزیر کانادا نمی‌توانست تاثیر چندانی در این قضیه داشته باشد.
با وجود اینکه بسیاری از کارشناسان سیاسی بر این باورند که در پائيز امسال به انتخابات زودهنگام فدرال روبرو خواهیم شد، در این مصاحبه هیچ صحبتی درباره این موضوع نشد. آقای هارپر گفت که به دقت بررسی اوضاع سیاسی ایالات متحده می‌پردازد، ولی در مقابل، توجه چندانی به تحولات سیاسی کانادا ندارد و دلیلش را نیز بار احساسی این موضوع برای خودش عنوان کرد.
نیروانا احسانی
خبرهای صبحگاهی
