زهرا فرودی
اگر روزی گذارتان به منطقه‌ی تاندربِی در شمال غربی انتاریو افتاد، حتماً، خودتان را به یک پرشین‌رول تروتازه در شیرینیفروشیهای محلی آنجا مهمان کنید تا طعم محبوب‌ترین دسر این منطقه را به‌عنوان بهترین تجربه‌ی سفرتان به‌خاطر بسپارید: طعم یک نان شیرین دارچینی با رویه‌ی خامه‌ای صورتی‌رنگ با طعم توت‌فرنگی و تمشک.
اگر هنوز این شانس را نیافته‌اید، پس از خواندن این مطلب می‌توانید یکی از اصیل‌ترین طعم‌های شیرین کانادایی را با اسمی آشنا، درست، در آشپزخانه منزل‌تان تجربه کنید.
همانطور که گفتیم، پرشین‌رول، ارتباطی با آن قسمت از آسیا که ما «زادگاه» می‌نامیم، ندارد و اصالتش به شهر تاندر بِی در شمال انتاریو برمی‌گردد.
این دسر، از یک خمیر بیضی‌شکل شیرین و سرخ‌شده همراه با روکشی از خامه‌ی صورتی‌رنگ با طعم توت‌فرنگی یا تمشک درست شده که سطح آن را می‌پوشاند و طعمی ترش و شیرین به آن می‌دهد. به گفته‌ی صاحب قدیمی‌ترین شیرینی‌پزی آن منطقه به نام Bennett’s Bakery، پرشین‌رول، تقریباً شبیه رول دارچینی است و نقطه‌ی تمایزش، روکش صورتی و شیرین آن است که البته شیرینی‌اش دل را نمی‌زند و احساس خوبی به شما می‌دهد.
این شیرینی خاص و عزیز انتاریویی‌ها، اولین بار در دهه‌ی 40 بوسیله‌ی Art Bennett، صاحب شیرینی‌پزی Bennett’s ابداع شد. او نام شیرینی جدیدش را از نام یک جنرال آمریکایی جنگ جهانی اول به نام Black Jack Pershing گرفت که یک‌روز، وقتی‌که او مشغول آماده‌کردن خمیر شیرینی‌اش بود، به مغازه‌‌اش آمده بود. او، به افتخار آن ملاقات به‌یادماندنی، نام شیرینی مخصوصش را ملقب به نام او کرد: Persian
ژنرال بِلَک جک پرشینگ، به‌طور اتفاقی گذارش به تاندربِی و شیرینی‌پزی بِنِتس افتاده بود و آن‌دو، همانطور که آرت خمیر شیرینی‌اش را ورز می‌داد، حسابی با هم گپ زده بودند و آن اتفاق باعث این نام و اعتبارش شد.
از آن زمان به بعد، مردم محلی تاندربِی بیشتر از قبل به رول‌های پرشین علاقه نشان می‌دادند؛ مسابقات مختلفی به نامش برگزار کرده و حتی با فروختن آنها، برای خیریه کمک جمع‌آوری می‌کردند. اگر به شهرشان سر بزنید، همه به شما می‌گویند که خوردن آن از واجبات سفرتان است. درحال‌حاضر، این دسر محلی، نه‌تنها، در کافی‌شاپ محبوب آنها، The Persian Man، بلکه، در تمامی فروشگاه‌های مواد غذایی‌شان، سرو و فروخته می‌شود.
فرمول درست‌کردن آن از آن موقع هیچ تغییری نکرده است؛ بنابراین، هنوز به همان خوبی دهه‌ی چهل باقی مانده است.
اینجا، جای این سوال هست که چه چیزی پرشین‌رول را خاص و ویژه کرده؟ واقعیت این است که راز آن در طعم خاص و منحصربه‌فردش نهفته و رسپی اصلی آن که تا امروز مخفی نگه داشته شده است؛ بنابراین، ما فقط می‌توانیم مواد اولیه‌اش را از طعم آن حدس بزنیم. آنهایی که آن را امتحان کرده‌اند، اعتقاد دارند رویه‌ی صورتی‌رنگ آن است که نقش اصلی را بازی می‌کند. این رویه را با طعم توت‌فرنگی یا تمشک درست می‌کنند و آنقدر طرفدار دارد که طرفدارانش، حتی، یک ظرف جدا از آن را در کنار رول‌ها سفارش می‌دهند.
از آنجائی‌که رسپی اصلی آن تا امروز در انحصار برند او باقی مانده، واقعاً نمی‌شود فهمید چه ماده‌ای، آن را اینقدر خوشمزه کرده است. شیرینی‌پزی The Persian Man رسپی کلاسیک آن را از آرت بِنِت به ارث برده و همچنان به آن مقید مانده است. ما هم می‌توانیم با استفاده از رسپی زیر، پرشین رولی نزدیک به طعم واقعی درست کرده و با یک گاز بزرگ از خمیر سرخ‌شده و رویه‌ی خامه‌ای آن، محبوبیت آن را مورد قضاوت قرار دهیم و درودی بر ژنرال پرشینگ و قناد مبدع آن، آرت بِنِت بفرستیم که این لذت شیرینی را به کانادایی‌ها هدیه داد.
و اما مواد لازم و طرز تهیه:
شکر: ۱/۴ پیمانه
آب ولرم: ۱/۲ پیمانه
مخمر فوری: ا بسته یا ۸ گرم
شیر: ۱/۲ پیمانه
کره نرم: ۱/۳ پیمانه
نمک: ۱ قاشق چای‌خوری
تخم‌مرغ: ۱عدد
آرد شیرینی‌پزی: ۴ پیمانه
شکر قهوه‌ای: ۳/۴ پیمانه
دارچین: ۲ قاشق چای‌خوری
روغن گیاهی: به میزان لازم برای سرخ‌کردن
مواد لازم برای رویه خامه‌ای:
تمشک یا توت‌فرنگی یخ‌زده: ۱/۲ پیمانه
کره نرم: ۱/۲ پیمانه
پودر قند: ۴ پیمانه
خامه ٪۳۵: ۲ قاشق غذاخوری
۱. در یک کاسه‌ی بزرگ، یک قاشق چای‌خوری از شکر را در آب گرم حل کنید؛ سپس، مخمر را روی آن بریزید. ده دقیقه صبر کنید تا کف کند.
۲. شیر را به‌اندازه‌ای که کناره‌هایش حباب بزند، گرم کرده و از روی حرارت بردارید. یک‌چهارم از کره، باقی شکر و نمک را به آن اضافه کرده و کنار بگذارید تا مواد در شیر حل شوند و به حرارتی ولرم برسند. این مایه‌ی شیری و تخم‌مرغ را به مخمر اضافه کنید. سپس، ۲ پیمانه آرد اضافه نمایید و حدود دو دقیقه به‌هم بزنید تا یکدست شوند. آرام‌آرام، آرد باقیمانده را به اندازه‌ای اضافه کنید تا حدی که خمیری نرم و یکپارچه بدست آید.
۳. خمیر را روی یک سطح آردپاشی‌شده بگذارید و حدود پنج‌دقیقه ورز دهید تا یکدست و کشسان شود. این خمیر را به یک کاسه‌ی چرب منتقل کنید و بچرخانید تا همه‌جای آن چرب شود. سپس، آن را با روکش پلاستیکی غذا بپوشانید و حدود نیم‌ساعت در جای گرم قرار دهید تا حجم آن دوبرابر شود.
۴. کره‌ی باقیمانده را آب کنید. و با دست آغشته به آرد، خمیر را به شکل مستطیلی با ابعاد ۳۵×۴۰ باز کنید. با برس مخصوص، سطح آن را کره‌ی آب‌شده بمالید. شکر قهوه‌ای و ددرچین را مخلوط کرده و روی خمیر، به فاصله‌ی ۲.۵ سانتیمتر از کناره‌ها، بپاشید. حالا، خمیر را رول کنید و انتهایش را بپیچانید تا محکم شده و باز نشود. با یک چاقوی بزرگ و تیز، به‌صورت ضربدری برش بزنید تا ۱۸ قسمت شود. برش‌ها را با فاصله‌ی ۵ سانتیمتری از هم روی کاغذ روغنی در سینی فر بچینید و به‌آرامی، به شکل بیضی فرم دهید. روی سینی را با روکش پلاستیکی بپوشانید و یکساعت استراحت دهید تا حجم‌شان دوبرابر شود.
در یک ظرف گود مناسب سرخ‌کردن، روغن کافی بریزید و روی حرارت بگذارید تا داغ شود. خمیر را با احتیاط، در روغن داغ بیاندازید و بچرخانید تا پف کرده و طلایی شوند (حدود چهاردقیقه). رول‌های طلایی را به حوله کاغذی منتقل کنید تا روغن اضافی‌شان گرفته شده و خنک شوند.
برای تهیه‌ی رویه‌ی خامه‌ای، در یک کاسه، توت‌ها و کره را با هم مخلوط کنید. شکر و خامه را به‌نوبت و کم‌کم اضافه کرده و بزنید یکدست شوند. سپس، این مخلوط خوشمزه و خوش‌رنگ را روی رول‌های دارچینی بمالید و در ظرف مناسب بچینید تا آماده‌ی خوردن شوند.
نوش جان
