فرمهر امیردوست
در مونترال بناهای تاریخی و یادگارهای گذشته را در هر کجای شهر می‌توان یافت. مثلا ساختمان‌های سنگی که حال و هوا و روح فرانسوی مونترال، زبان فرانسوی، لهجه‌ها و طرز زندگی اروپایی. صد البته که بهترین نقطه برای آغاز، مونترال قدیم است.
مونترال قدیم یا Old Montreal بستر تاریخی «ُفرانسه نو» است. در اینجا با بازمانده‌های محله‌های ابتدایی یکی از نخستین مستعمره‌های اروپایی در آمریکای شمالی برخورد می‌کنید. به عبارتی، سه سده تاریخ در این مکان در کنار هم گذاشته شده، که می‌توانید سر فرصت و گام به گام با آن آشنا شوید.
سایت تاریخی مارگاریت بورژوآ
سایت تاریخی مارگاریت بورژوآ (Marguerite Bourgeoys Historic Site) یک سایت باستان‌شناسی است که «کلیسای سیصدساله نوتردام بن سکور» (قدیمی‌ترین در نوع خود در مونترال) و یک موزه تاریخ به نام مارگاریت بورژوآ، از پیشگامان «ینگه دنیا» و اولین معلمان مستعمره فرانسه، در آن قرار دارد.
شاتو رمزی
سایت تاریخی و موزه تاریخ «شاتو رمزی» (Chateau Ramezay) خانه‌ی شخصی است که در سال ۱۷۰۵ و برای «کلود د رمزی» ساخته شده که فرماندار وقت مونترال بوده است. در این موزه تاریخی به پانصد سال پیش سفر خواهید کرد و با شیوه زندگی کلونی‌های اولیه اروپایی در کانادا، لباس‌ها و خوراکی‌های اروپایی‌های قرن هجدهم، بخشی از تاریخ بومیان کانادا، تجارت پوست و نبردهای میان فرانسوی‌ها و انگلیسی‌ها آشنا می‌شوید.
نمازخانه سن‌سولپیس
نمازخانه سن‌سولپیس (Le Seminaire de Saint-Sulpice) تنها ساختمان بازمانده از قرن هفدهم است که به دست مسیحیان فرقه «سن‌سولپیس» ساخته شده است. این ساختمان قدیمی‌ترین بنای ساخته شده در شهر قدیم «ویل‌ماری» نیز هست که همچنان کاربرد روزمره دارد. این نمونه بی‌نظیر معماری «فرانسه نو» همچنین قدیمی‌ترین باغ شخصی در آمریکای شمالی هم هست.
خانه تاریخی Calvet
این بنای تاریخی در سال ۱۷۲۵ ساخته شده است و به عنوان یکی از نمونه‌های بی‌نظیر معماری شهری فرانسه نو شناخته می‌شود. البته این بنا در سده نوزدهم دستخوش تغییراتی عمده شده و در به عنوان مهمانخانه‌ای شیک به کار می‌رود، اما طراحی داخلی و همچنین وسایل عتیقه داخل این خانه تاریخچه‌ای اصیل از زندگی خانواده‌های معمولی در مونترال را بازگو می‌کند.
اگر می‌خواهید که سفر در تاریخ مونترال را به یک پیک‌نیک یک‌روزه تبدیل کنید، شاید بد نباشد به این دو موزه‌خانه تاریخی که کمی دورتر از مرکز شهر قرار دارند سر بزنید.
خانه تاریخی سن‌گبریل
خانه تاریخی سن‌گبریل (Maison Saint-Gabriel) یک خانه کشاورزی است که تاریخچه‌اش به سیصد سال پیش بر می‌گردد. زنان «آماده ازدواج» که از فرانسه برای تامین جمعیت مستعمره به کانادا فرستاده می‌شدند در این خانه سکنی می‌گزیدند. در این خانه با زندگی کشاورزان و فعالیت‌های بیرون از شهر سده‌های هفدهم تا بیستم مونترال آشنا می‌شوید و بیش از هجده هزار شی عتیقه نیز در این مجموعه وجود دارد که بازدید از آن‌ها را نباید از دست بدهید.
موزه لاشین
این موزه که در کناره رودخانه سن‌لوران و کانال لاشین قرار دارد، موزه تاریخی، هنری و معماری است که شامل سایت تاریخی «خانه لو بر بو موین» نیز می‌شود. دسترسی به این موزه از طریق مسیر دوچرخه‌سواری کانال لاشین نیز ممکن است و اگر وسایل پیک‌نیک را هم همراه داشته باشید، یک روز دلپذیر در انتظارتان خواهد بود. در محوطه فضای باز این موزه در حدود پنجاه مجسمه قرار داده شده است که برای دوست‌داران هنر بسیار چشم‌نواز است.
نهایتا، پاریس با حال و هوای سرزنده و شلوغ و پر رفت و آمدش تنها یک متروسواری با شما فاصله دارد: به ایستگاه متروی Square-Victoria-OACI بروید.
این محله اروپایی مونترال پاتوق مشترک و محبوب عکاس‌ها و تولید‌کنندگان محتوا و همه کسانی است که به روح هنری و خلاقانه مونترال علاقه دارند. ورودی این ایستگاه مترو با الهام از سبک هنری Art Nouveau و در ابتدای قرن بیستم طراحی شده است. معمار این میدان، هکتور گیما (Hector Guimard) از معماران شناخته شده فرانسوی است و این تنها طراحی اصل ز اوست که در خارج از پاریس اجرا شده. این طراحی به عنوان هدیه از سوی حمل‌ونقل پاریس در سال ۱۹۶۷ به حمل‌ونقل مونترال تحویل داده شد و همزمان با شبکه متروی مونترال به دست مهندسان فرانسوی و کبکی ساخته شد.
«فرانسه نو» در نسل هزاره‌ها
پلاتو مونت رویال یکی از محله‌های پر رفت و آمد و همواره در حال تغییر در مونترال است. این محله که اکنون به پاتوق دلخواه نسل هزاره‌ها (Millennials) و هیپستر‌ها تبدیل شده در گذشته، در جنگ جهانی دوم و با مهاجران یهودی و یونانی، ویتنامی و پرتغالی، خانه طبقه کارگر مونترال بوده است. نبض رویدادهای فرهنگی و هنری مونترال در این محله می‌تپد.
مجله مداد
