سجاد صاحبان‌زند
بازی‌های تدارکاتی ایران
کمتر از دو ماه و نیم به شروع جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه باقی مانده است. تیم ملی فوتبال ایران ۱۵ ژوئن با مراکش بازی می‌کند و این بازی اهمیت بسیاری برای فوتبال‌دوستان ایرانی دارد. این نخستین بازی ایران است و قطعا اگر تیم ملی، بازی قابل قبولی ارائه کند، دو بازی بعدی‌اش در مرحله مقدماتی را هم با روحیه‌ای بهتر ادامه خواهد داد. از طرف دیگر، مراکش به عنوان نماینده قاره آفریقا، نزدیک‌ترین تیم این گروه از نظر قدرت فوتبالی به ایران است. اسپانیا و پرتقال، دو تیم دیگر گروه هستند. کمتر کسی است که فوتبال این دو کشور را نشناسد.
اسپانیا روز سه‌شنبه آرژانتین را با نتیجه عجیب شش بر یک بُرد و این نشان می‌دهد که تیم ملی بازی سختی را در برابر این تیم خواهد داشت. پرتقال هم هر چند آخرین بازی تدارکاتی‌اش را به هلند باخت، اما از یاد نبریم این تیم قهرمان آخرین جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۱۶ شده است. فقط حضور یک رونالدی آماده، مردی که پنج بار توپ طلا را از آن خود کرده، کافی است تا هر تیمی برای برای بازی کردن در مقابل پرتقال احساس نگرانی کند.
حاشیه‌های همیشگی
تیم ملی علاوه بر این تیم‌های بسیار قدرتمند، رقیب دیگری هم دارد که شاید از بقیه قدرتمندتر هم باشد. حاشیه‌هایی که همیشه در لباسی تازه در فوتبال ایران رخ‌نمایی می‌کنند، دست از سر تیم ملی برنخواهند برداشت. در دوره‌ای چند مربی ایرانی با کارلوس کیروش جدال داشتند، چون کیروش مربیان ایرانی را به موتور گازی تشبیه کرده بود. در دوره‌ای دیگر، چند بازیکن مهم تیم ملی از تیم، کنار گذاشته شدند و بسیاری معتقدند بودند که نباید این اتفاق می‌افتاد. در دوره‌ای دیگر، دستیاران ایرانی کارلوس کیروش یکی‌یکی کنار رفتند و حاشیه‌های بسیاری شکل گرفت. اما شاه‌بیت حاشیه‌ها در تیم ملی، بعد از درگیری‌های برانکو (مربی پرسپولیس) با کیروش روی داد. درگیری‌ها چند وقتی ادامه داشت و حتی شایعه شد بازیکنان پرسپولیس از تیم ملی کنار گذاشته می‌شوند که خوشبختانه نشدند.
آخرین حاشیه‌های تیم ملی به درگیری‌های علی کریمی و کیروش مربوط می‌شود. این دو که روزگاری شاگرد و مربی و بعد از آن مربی و دستیاری را تجربه کرده بودند، حالا و در این شرایط حساس روبروی هم ایستاده‌اند و به هم اتهام وارد می‌کنند.
بازی‌های تدراکاتی
اما حاشیه‌های تیم ملی فقط به درگیری‌ها مربوط نمی‌شود. حدود دو هفته قبل (۲۷ اسفند)، ایران با تیمی ناشناخته به نام سیرالئون بازی کرد، تیمی که رئیس فدراسیون این کشور آن را تیم ملی کشورش نمی‌داند و شاید جالب باشد که بدانیم این کشور لیگ فوتبال ندارد. تیم ملی ایران، منتخبی از بازیکنان این کشور را چهار بر صفر شکست داد، اما بسیاری این بازی را فاقد ارزش دانستند. مساله پاداش‌های تیم ملی بعد از این بازی بسیار حاشیه‌ساز شد. یکی از بندهای قرارداد مربی تیم ملی این است که بعد از هر برد، پاداش دریافت می‌کند. بسیاری گفتند که کیروش این بازی را فقط برای دریافت پادش خودش برگزار کرده است.
بازی بعدی ایران با تیم ملی تونس بود که در جام جهانی هم حضور دارد. ایران در نخستین بازی سال ۱۳۹۷، بازی را یک بر صفر به تونس باخت و همین انتقادهای بسیاری را متوجه تیم ملی و کیروش کرد.
ایران – الجزایر
آخرین بازی تیم ملی با الجزایر، سه‌شنبه هفته پیش انجام شد و با پیروزی دو بر یک به سود ایران همراه بود. دو گلی که ایران در نیمه اول زد، سبب پیروزی ما شد، اما بازی دفاعی تیم ملی در نیمه دوم، صدای بسیاری از منتقدان را در آورد. الجزایری‌ها یک گل زدند و می‌توانستند گل‌های بیشتری هم بزنند.
تیم مراکش، رقیب ایران در جام جهانی، شباهت‌های بسیاری با الجزایر و تونس دارد. آیا ما خواهیم توانست این تیم را شکست دهیم؟ آیا ایران می‌تواند برای اولین بار از گروهش صعود کند؟ برای دانستن پاسخ این پرسش‌ها باید کمی صبر کنیم.
مجله مداد
