فرمهر امیردوست
حتما بارها گذرتان به بلوار «رنه له‌وک» افتاده و قطعا نما و معماری کلیسای جامع «مری، ملکه دنیا» که قدمتش به قرن نوزدهم بر می‌گردد نظرتان را جلب کرده است. اما آیا هیچگاه ساختمان «سان لایف» با آن ستون‌های بی‌نظیر و زیبایش که درست در روبه‌روی این کلیسا قرار دارد، چشمهایتان را به سمت خود کشانده است؟
ساختمان سان لایف (Sun Life) یکی از بناهای ماندگار شهر مونترال است که ساخت و سازش از سال ۱۹۱۳ آغاز و در سال ۱۹۳۰ به پایان می‌رسد. در زمان احداث، این ساختمان بزرگترین سازه از نظر مساحت در تمامی امپراتوری بریتانیا بوده و با ۲۴ طبقه و ۱۲۲ متر ارتفاع، ساختمان سان لایف بلندترین ساختمان زمان خود و هفدهمین سازه بلند امروزی در شهر مونترال است.
ساختمان سان لایف در زمان جنگ جهانی دوم نقش مهمی را ایفا کرده و از این نظر اهمیت تاریخی دارد. در زمان جنگ این ساختمان محل نگهداری خزانه طلای بریتانیا بود. طلاها را در بسته‌هایی با عنوان «ماهی» از اقیانوس اطلس عبور می‌دادند تا در مونترال و در طبقه سوم زیرزمین ساختمان سان لایف در گاو صندوقی بزرگ نگهداری شود. طلاهایی که مدتی بعد به اوتاوا منتقل شدند.
ساختمان سان لایف که در ابتدا تماما به شرکت بیمه سان لایف تعلق داشت، به دست شرکت معماری دارلینگ و پیرسون طراحی و اجرا شده و اکنون مجموعه‌ای از مستاجران با کاربری‌های مختلف را در خود جای داده است. در زمان‌های مختلف، این سازه میزبان فعالیت‌هایی نظیر تیراندازی، بولینگ، بیلیارد، کلینیک سلامت و باشگاه ورزشی بوده است. اما معروفترین مستاجران تاریخی سان لایف، دسته‌ای شاهین بحری بوده‌اند که در فاصله دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ میلادی در طبقه بیستم این ساختمان لانه داشتند.
