به گزارش فایننشال تایمز، رویال بانک کانادا میگوید محدودیتهای مربوط به سفر و نیز بسته شدن مرزها به خاطر همهگیری کووید-۱۹ سبب شده تعداد افرادی که مجوز اقامت دائم در کانادا را دریافت میکنند، در ماه مارس با کاهشی ۳۰ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته روبرو شود.
در بیانیه این بانک آمده است: «اگر این محدودیتها در طول تابستان نیز ادامه یابد، تعداد افرادی که با مجوز اقامت دائم وارد کشور میشوند، ۱۷۰ هزار نفر کمتر از پیشبینی سال ۲۰۲۰ خواهد بود. این در حالی است که کانادا قرار بود در سال ۲۰۲۰ رکورد جدیدی از تازهواردان را ثبت کند.»
سال گذشته، جمعیت کانادا افزایشی ۵۸۰ هزار نفری (معادل ۱/۶ درصد) داشت که ۸۰ درصد از این افزایش به ورود تازهمهاجران اختصاص داشت.
حدود دو سوم از مهاجران در سن کار (۲۵ تا ۵۴ سال) هستند. اگر آمار مربوط به مهاجرت طی ۱۵ سال گذشته را در نظر نگیریم، وضعیت امروز کانادا مشابهت زیادی به ژاپن در دهه ۱۹۹۰ پیدا میکرد. گفتنی است که ژاپن یکی از پیرترین کشورهای جهان به شمار میرود. اما ورود مهاجران سبب شده که کانادا یکی از جوانترین کشورهای عضو گروه جی۷ باشد.
اما کاهش تعداد مهاجران در سال جاری میتواند بر برخی از بخشهای اقتصادی به ویژه مسکن، تاثیر زیادی داشته باشد.
رشد تولید ناخالص ملی همه شهرهای بزرگ کانادا تقریبا بیشتر از میانگین کشوری است که دلیلش نیز جمعیت بالای مهاجران است. در واقع، اگر افزایش جمعیت به خاطر ورود مهاجران را در نظر نگیریم، جمعیت سه شهر تورنتو، ونکوور و مونترال در سال ۲۰۱۹ با کاهش روبرو میشد، زیرا بسیاری از کاناداییهای جوان ساکن این شهرها، برای یافتن مسکن ارزان به مناطق دیگر رفتند.
کاهش تعداد دانشجویان خارجی (به خاطر همهگیری کووید-۱۹) نیز از دیگر مواردی است که تاثیری منفی بر اقتصاد کشور خواهد گذاشت. برخی تخمینها از ضرر ۶ میلیارد دلاری درآمدی ناشی از این پدیده حکایت دارد. کاهش تعداد دانشجویان خارجی بر تامین نیروهای متخصص کاری در آینده نیز تاثیر دارد. در سال گذشته، ۱۱ هزار نفر از فارغالتحصیلان در کانادا، مجوز اقامت دائم را دریافت کردند.
مبارزه علیه کووید-۱۹ هزینهای ۱۶۰ میلیارد دلاری روی دست کانادا گذاشته و کاهش ورود مهاجران و دانشجویان خارجی نیز بر این هزینه میافزاید.
پیش از آغاز همهگیری، نسبت بدهی به تولید ناخالص ملی کانادا ۳۱ درصد بود که نسبت به بسیاری دیگر از کشورهای توسعهیافته دیگر، وضعیت بهتری دارد. اما ادامه همهگیری میتواند کار را برای دولت کانادا، سختتر کند.
البته موارد دیگری هم وجود دارد که میتواند به تغییراتی در این زمینه بیانجامد. حدود ۳/۵ میلیون کانادایی در خارج از کشور زندگی میکنند. بیشتر آنها در ایالات متحده هستند. همچنین ۴۰۰ هزار نفر در هنگکنگ و ۱۰۰ هزار نفر نیز در بریتانیا ساکن هستند.
بازگشت شهروندان ساکن هنگکنگ (به خاطر فشارهای مختلف دولت چین به این کشور) و نیز عدم بازگشت برخی از کاناداییها به ایالات متحده (به خاطر ناآرامیهای این کشور و نیز همهگیری کووید-۱۹) میتواند تا حدی، بر معادلات جمعیتی کانادا تاثیر بگذارد.
همهگیری همچنین بر الگوی فرار مغزها از کانادا نیز تاثیر گذاشته است. با شیوع کروناویروس از تعداد متخصصانی که برای کار به ایالات متحده میروند، کاسته شده است. همچنین بسیاری از افراد علاقمند به کار در ایالات متحده طی این چند ماه به صورت دورکاری برای شرکتهای آمریکایی کار میکنند و در نتیجه، فعلا قصد ترک کشور را ندارند.