شهرام يزدان‌پناه
باور کنید یا نه، همه‌گیری کووید۱۹ فقط حدود یک ماه است که کانادا را به بحران کشیده. بحرانی که چرخ‌های عظیم اقتصادی کشور را متوقف کرد و میلیون‌ها نفر را خانه‌نشین نمود. بحرانی که می‌گویند مسبوق به سابقه نبوده و تأثیراتی عمیق‌تر از جنگ جهانی دوم بر کشور به جای گذاشته است. بحرانی که دولت کانادا را در وضعیت بغرنج و ناآزموده‌ای قرار داده است.
اما با این حساب و در یک ماه گذشته، دولت فدرال کانادا به دلیلی برای غرور مردم تبدیل شده است. عملکرد بهینه، منعطف و مردم‌محور دولت جاستین ترودو به عنوان نخست‌وزیر و رهبر حزب لیبرال، باعث شده این دولت که همین چند ماه پیش به زحمت توانسته بود اقلیت مجلس را به دست آورد حالا و طبق آخرین نظرسنجی رأی اعتماد ۷۶ درصد مردم را داشته باشد. نظرسنجی مجله «مداد» نیز حاکی است دولت فدرال طبق نظر بیش از ۸۰ درصد ایرانی و افغان‌تبارهای مونترال، «خوب» یا حتی «عالی» عمل کرده است.
اما نیازها و گرفتاری‌های اعضای کامیونیتی‌های مهاجر در وانفسای یک بحران ملی، نظیر همه‌گیری کووید۱۹ با بقیه همشهریان‌شان تفاوت‌هایی دارد و توجه ویژه‌ای را طلب می‌کند. به همین دلیل به دنبال فرصتی بودیم تا پرسش‌های کامیونیتی را با یک مقام مسئول در میان بگذاریم که به لطف محمد رحیمیان، سردبیر نشریه «پیوند مونترال» امکان گفتگو با خانم مریم منصف، نماینده مجلس عوام از منطقه پتربوروگ و وزیر زنان، برابری جنسیتی و توسعه‌ی اقتصادی مناطق روستایی فراهم آمد.
مریم منصف، نماینده حزب لیبرال و یک کانادایی-افغان است که در سال ۱۹۸۴ در شهر مشهد به دنیا آمده است. والدینش در زمان جنگ با شوروی سابق به ایران پناه آوردند و زمانیکه او چهار سال بیشتر نداشت، پدرش هنگام عبور از مرز جان خود را از دست داد. هشت سال بعد، مادرش با تحمل مشقات فراوان با خانواده کوچکشان به کانادا مهاجرت کرد تا مریم کوچک، اینجا رشد کند، درس بخواند و امروز وزیر دولت کانادا شود.
مریم منصف به سختی اما با لهجه‌ای شیرین «دری» گپ می‌زند که زبان رسمی بخشی از مردم افغانستان است. لابلای جملاتش هرجا که بحث جدی می‌شود به انگلیسی سوئیچ می‌کند و یک جاهایی هم از من می‌خواهد در یافتن کلمات مناسب فارسی کمکش کنم. در ابتدای صحبت‌مان با اشاره به اینکه می‌داند مدتی از نوروز گذشته اما باز هم سال نو را به خواننده‌ها تبریک گفت و تأکید کرد که تلاش خواهد نمود تا پارسی گپ بزند. من برای طرح سوالاتم فقط ده دقیقه وقت داشتم اما او سخاوتمندانه نیم ساعتی با من گفتگو کرد. این گفتگو را مطالعه فرمایید:
این روزها کشور در شرایط بحرانی است و دولت در اوضاعی غیرمعمولی فعالیت می‌کند. به ما و خوانندگان تصویری از آنچه در دولت می‌گذرد بدهید. این روزها کارها چگونه پیش می‌رود؟
همان‌جوری که همه می‌فهمند، این پیشامد ناگهانی است و لحظه به لحظه معلومات جدید و متفاوتی به ما می‌رسد که روی تصمیمات و برنامه‌هایی که در نظر گرفته شده، تأثیر می‌گذارد. اما دوستان و عزیزان بدانند دولتی که انتخاب کرده‌اند، دولت دلسوز و مهربانی است و عاقلانه دارد کارهای کشور را پیش می‌برد. به خصوص نخست‌وزیر ما که می‌داند کانادایی‌ها و خیلی‌ها در سراسر دنیا به رهبری او چشم دوخته‌اند تا مردم کانادا را سلامت و سربلند از این شرایط بیرون آورد. دولت می‌خواهد مطمئن شود که کسی در این شرایط سخت به حال خود رها نمی‌شود و به عنوان دولت کانادا هر کاری که در توانمان باشد را انجام می‌دهیم تا درد و رنج مردم را کاهش دهیم و کانادایی‌ها را سالم و سلامت حفظ کنیم. همزمان و دیگر سو ما داریم تلاش می‌کنیم تا اقتصاد کشور را از میان این ماجرای همه‌گیری کووید با قدرت گذر دهیم. نخست‌وزیر و همه دیگر اعضای کابینه در حال تلاش دائمی و هماهنگی با رؤسای دولت‌های استانی و قلمروهای کانادا و رهبران دیگر کشورهای دنیاست و همچنین در تماس دائم با مردم برای شنیدن تجربه‌ها و نیازهای اعضای کامیونیتی‌های کشور هستند تا ضمن کاهش درد و رنج مردم، تا جاییکه می‌توانند جان مردم را نجات دهند.
مریم منصف: من از خواننده‌های شما می‌خواهم اگر در برنامه کمک اضطراری کانادا مشکلی را تشخیص دادند، آن را یا به نماینده مجلس در منطقه خودشان یا به دفتر نخست‌وزیر اطلاع دهند. چون هرچقدر معلومات بیشتری برای ما بیاید، برنامه‌های دولت بر اساس آنها تغییر می‌یابد و دقیق‌تر می‌شود.
کمک‌های مالی دولت کانادا شرایط را برای خیلی‌ها آسان کرد اما شامل بعضی‌ها از جمله دانشجویان بین‌المللی و تازه‌مهاجرانی که هنوز بر سر کاری جدی نرفته بودند، نمی‌شود. آیا تغییری در برنامه‌های کمک مالی اعلام خواهد شد؟
همانطور که گفتم، تصمیمات دولت بر اساس معلومات جدیدی که به ما می‌رسد، دائم عوض می‌شود. الان فقط یک ماه شده که ما دچار کووید-۱۹ شدیم و ما در دولت همانطور که جلو می‌رویم و تصمیم می‌گیریم، یاد هم می‌گیریم. نخست‌وزیر مشخصاً تأکید کردند که هدف اصلی دولت رساندن کمک مالی در سریع‌ترین زمان ممکن به دست کسانی است که بیش از همه به آن نیاز دارند و خودشان گفته‌اند که در این برنامه CERB حتما شکاف‌هایی خواهد بود و عده‌ای را شامل نخواهد شد. ما به دنبال شناسایی آن عده هستیم تا نیازهای آنها را برآورده کنیم. طرح «کار تابستانی» به منظور کمک به جوانانی طراحی شده که به دنبال شغل هستند و روز قبل از آن کمک اضافه برای سالمندان اعلام شده بود. من می‌خواهم به خواننده‌های شما اطمینان دهم که دولت شما دوستدار شماست و همه کوشش ما در ۲۴ ساعت در هر روز این است که مطمئن شویم مشکلاتی که از مردم می‌شنویم، حل شوند.
شرایط موجود به همه نشان داد که چقدر پرستاران و پزشکان تازه مهاجر می‌توانند کمک کنند اما این مهاجران برای ورود به بازار کار حرفه‌ای خود با مشکل مواجه هستند. آیا بعد از تمام شدن این روزها، راه برای آنها هموارتر خواهد شد؟
نقش کسانیکه پرستارند، پزشک هستند، پلیس، نظافتچی، آشپز، راننده و کسانیکه همگی ما در این روزها بیشتر از همیشه به کمک آنها محتاجیم، بیشتر از قبل مشخص شده است. هرچند تصمیم در مورد چگونگی ورود پزشکان و پرستاران به بازار کار، بیشتر یک تصمیم استانی است اما من مایلم بگویم که اتفاقاتی مثل کووید-۱۹ هم خوبی‌های سیستم را به ما نشان می‌دهد و هم کمبودهای آن را برجسته می‌کند. هدف اول ما در زمان وقوع یک بحران شبیه این، کمک به مردم و خانواده‌ها تا جای ممکن است. در فاز دوم هدف کمک به بنگاه‌های تجاری و کسب و کارهاست و در فاز آخر وقتی بحران تمام شد که به زودی می‌شود، هدف این است که چگونه جامعه را دوباره بسازیم و آن نقص‌ها و کمبودهایی که در طول مسیر مشاهده کردیم را جبران کنیم و نقاط قوت را حتی بیشتر تقویت کنیم. من می‌دانم که این صحبت‌ها از همین حالا هم در سراسر کشور شروع شده و در حال انجام است.
مریم منصف: ما در دولت همانطور که جلو می‌رویم و تصمیم می‌گیریم، همزمان یاد هم می‌گیریم. نخست‌وزیر مشخصاً تأکید کردند که هدف اصلی دولت رساندن کمک مالی در سریع‌ترین زمان ممکن به دست کسانی است که بیش از همه به آن نیاز دارند
این روزها همه توصیه می‌کنند که در خانه بمانید. اما ماندن طولانی‌مدت در خانه خلق‌ها را تنگ، تحمل‌ها را کم می‌کند و خشونت افزایش پیدا می‌کند. دولت برای اینکه قربانیان خشونت لابلای مشکلات این روزها فراموش نشوند، چه چاره‌ای اندیشیده است؟
شکی نیست که این مریضی جدی است و جان خیلی‌ها را گرفته و خیلی‌ها هم شفا یافتند. برای همین است که دولت توصیه کرده مردم در خانه بمانند. اما شما راست می‌گویید. همه خانه‌ها امن نیستند. در همان روزی که نخست‌وزیر خودش را (به دلیل ابتلای همسرش به کووید۱۹) در خانه ایزوله کرد، من و پرسنل دفترم گزارش‌هایی از خانه‌های امن در سراسر کشور دریافت کردیم که به ما می‌گفتند در چنین وقت‌هایی آمار خشونت خانگی مخصوصا علیه زنان و کودکان افزایش می‌یابد. این شد که بلافاصله بودجه شلترها (خانه‌های امن) را افزایش دادیم تا اگر کسی قربانی خشونت شده بفهمد که تنها نیست و دولت در کنار او ایستاده است. ما می‌دانیم آنهایی که قبلا آسیب‌پذیر بودند، حالا بیشتر در معرض آسیب قرار دارند. ما همچنین می‌دانیم که بچه‌های کانادایی فراوانی بودند که فقط روزی یک تا دو وعده غذای مقوی در مدرسه می‌خوردند که حالا با تعطیلی مدارس به آن غذا دسترسی ندارند. بچه‌های زیادی بودند که معلم‌ها پناهگاه و بزرگ‌تر آنها بودند و مکتب جای امنی برای آنها بود. وقتی من این این موضوع را با نخست‌وزیر مطرح کردم او حتی لحظه‌ای هم درنگ نکرد و بلافاصله حرف من را تأیید کرد و دستور رسیدگی داد و ما فردای آن روز ۲۰۰ میلیون دلار بودجه اضافه داشتیم برای کمک به این افراد و این تازه اول کار ما است.
مریم منصف: خوب است که مردم در اثر این ماجرا بفهمند چقدر نقش دولت می‌تواند در گذر از چنین بحران‌هایی مهم باشد و چقدر رأی دادن شما می‌تواند سرنوشت کشور را عوض کند. دولت اگر منطقی و دلسوز باشد، هم برای ما کانادایی‌ها خوب است و هم برای همه مردم دنیا.
تا اینجا، من دائم سوال کردم که دولت برای مردم چه کار می‌کند. حالا می‌خواهم بپرسم ما، مخصوصا کامیونیتی افغان و ایرانی چه کمکی می‌توانیم بکنیم تا از این بحران بیرون بیاییم؟
وااااوووو، تشکر از این سوال شما ….. بگذارید فکر کنم……. خب، اول بدانید که ما در دولت داریم دو برابر قبل کار می‌کنیم تا این دوران زودتر و راحت‌تر تمام شود. آنهایی که در اثر این مریضی فوت کردند را خدا بیامرزد و من به خانواده و دوستانشان تسلیت می‌گویم و خدا صبر بدهد. آنهایی که بیمار شده‌اند و در شفاخانه یا قرنطینه به خانه خود هستند بدانند که تنها نیستند و ما در دولت و سیستم سلامت داریم شبانه‌روز کار می‌کنیم تا اوضاع بهتر شود. اما در جواب سوال شما، مهم است که روحیه خود را قوی نگه دارید. یک بدی این مریضی تنها شدن آدم‌ها و به خصوص مسن‌ترها و آنهایی است که توجه بیشتری لازم دارند. می‌توانید با تلفن یا فیس‌تایم یا هر وسیله دیگری از آنها خبرگیری کنید. نکته دیگر اینکه تا آنجاییکه امکان دارد در خانه خود بمانید تا هرچه زودتر از این مریضی نجات پیدا کنیم. اگر مریض شدید، از خانه بیرون نیایید. به تلفن‌ها زنگ بزنید و کمک بخواهید یا بروید به www.canada.ca و اگر سالم هستید و بیرون می‌روید، فاصله را رعایت کنید. اگر مشکلی را تشخیص دادید یا به نماینده مجلس در محل خودتان یا دفتر نخست‌وزیر اطلاع دهید. هرچقدر معلومات بیشتری برای ما بیاید، برنامه‌های ما بر اساس آنها عوض می‌شود و دقیق‌تر می‌شود. این را هم بفهمید که این دوران سخت طی می‌شود و خوب است که شما از این ماجرا بفهمید چقدر نقش دولت می‌تواند در گذر از چنین بحران‌هایی مهم باشد و چقدر رأی دادن شما می‌تواند سرنوشت کشور را عوض کند. دولت اگر منطقی و دلسوز باشد، هم برای ما کانادایی‌ها خوب است و هم برای همه مردم دنیا.
