مجله مداد
با گسترش شیوع کروناویروس و اخباری که در رسانهها درباره «همهگیری جهانی» آن منتشر میشود، تردیدی نمیماند که در دنیایی پر از استرس زندگی میکنیم. این روزها دست دادن یک کار نادرست شمرده میشود، مهمانی رفتن خطرناک شده و حتی سرفه کردن در میان یک جمع سبب برآشتفگی و ناراحتی اطرافیان میشود.
واقعیت این است که به خاطر نگرانی از بیمار شدن، دچار استرس شدهایم. با وجود اینکه بسیاری از ما از توصیههای کارشناسان (مثل شستن دستها و دور ماندن از سایر افراد) پیروی میکنیم، باز هم در زندگی روزمرهمان دچار استرس هستیم. اما نکته ظریف قضیه اینجاست که نگرانی درباره احتمال مبتلا شدن به کروناویروس میتواند خودش به بیمار شدن ما بیانجامد.
قرارگیری طولانیمدت در معرض عوامل استرسزا میتواند به تضعیف بدن انجامیده و همین امر میتواند زمینه بروز برخی بیماریها را فراهم سازد.
استیو جورنز (استاد روانشناسی دانشگاه تورنتو) میگوید: «سیستم عصبی ما به شکلی تکامل یافته که بتواند تهدیدات کوتاهمدت را به خوبی مدیریت کند. اما وقتی با استرس مزمن و بلندمدت روبرو میشویم، برای نمونه رئیسمان در محل کار قصد اخراجمان را دارد و یا ویروسی در جامعه وجود دارد که هر روز قربانی میگیرد، بدنمان دیگر نمیتواند این استرس را به خوبی مدیریت کند.»
بدن در مقابله با استرس، واکنشی دارد که در اصطلاح «ستیز یا گریز» نامیده میشود. در برخورد با عوامل استرسزا با افزایش ضربانقلب و عرق کردن روبرو میشویم. در کل، واکنش «ستیز یا گریز» سبب میشود بدنمان برای مقابله با استرس آماده باشد. در این حالت احتمالا از حساسیت بیشتری در برابر نور و صدا برخوردار خواهیم بود. چنین مسالهای در تصادفات خودرویی، آتشسوزی و مواردی این چنینی روی میدهد. اما قرارگیری طولانیمدت در معرض این حالت «ستیز یا گریز» میتواند ما را در برابر بیماریها آسیبپذیر کند.
به نظر میرسد ترسی که برخی افراد این روزها از کووید-۱۹ دارند نیز همین استرس مزمن را برایشان به همراه آورد.
سالها پیش هنس سیلی (یک پزشک متخصص غدد مجارستانیتبار کانادایی) برای اولین بار، مفهوم استرس زیستی را تشریح کرد. او بر این باور بود که تلاش ذهن برای متوقف کردن این عوامل استرسزا، انرژی زیادی میبرد و سیستم ایمنی نیز در این میان نقش داد. وقتی ذهن در مدتی طولانی درگیر این عوامل استرسزا باشد، انرژی ذهنی زیادی تلف شده و سیستم ایمنی نیز تضعیف میشود.
او همچنین این ایده را مطرح کرد که ناتوانی در کنار آمدن با عوامل استرسزا میتواند به برخی مشکلات نظیر فشار خون بالا یا حملات قلبی بیانجامد.
به همین دلیل، اگر نگرانیهای مربوط به کووید-۱۹ به سراغتان آمد، بهتر است به برخی جنبههای دیگر قضیه هم دقت کنید.
اول اینکه ابعاد خطر پیش رو، آن قدرها هم که فکر میکنید بزرگ نیست. برای مثال، آنفولانزای معمولی امسال احتمالا جان افراد بیشتری را نسبت به کووید-۱۹ بگیرد. نکته مهم در اینجا توجه به کلمه «احتمالا» است. خلاصه اینکه میزان واقعی خطر، گاهی از آنچه در ذهنمان میگذرد کمتر است.
اما برای اینکه بتوانیم بر اضطراب ناشی از این نگرانیها غلبه کنیم، شاید بد نباشد از تمرینات اصولی خودآرامسازی استفاده کنیم. ویدئوهای مختلف در یوتیوب وجود دارد که شیوه انجام این کار را آموزش میدهد.
شاید بهترین راه برای مقابله با اضطراب، بهرهمندی از تعاملات اجتماعی باشد. با این وجود، وضعیت کنونی به شکلی است که باید ارتباطات اجتماعی را هر چه بیشتر محدود کنیم.
با وجود اینکه برنامههای سرگرمکننده زیادی در اینترنت برای سپری کردن این روزها وجود دارد، اما شاید بد نباشد از این فرصت استفاده کرده و چیزی بیاموزیم. دورههای آنلاین زیادی وجود دارد که میتوان به صورت رایگان در آنها شرکت کرد. حضور در این دورهها میتواند نوعی رضایت روانی را برایمان به همراه آورد که همین میتواند روحیهمان را در این روزها بالاتر ببرد.
برگرفته از Healthing
