احتمال افزایش فقیران در کانادا با اصلاحات در تعیین خط فقر

به گزارش سی‌بی‌سی، آخرین اصلاحات در فرمول محاسبه خط فقر به سال ۲۰۰۸ باز می‌گردد. اصلاحات صورت گرفته در آن سال سبب شد آمار جمعیت زیر خط فقر در کشور ۲/۲ درصد افزایش یافت. کارشناسان بر این باورند که اصلاحاتی که قرار است به زودی در این فرمول صورت گیرد، به نتایجی مشابه سال ۲۰۰۸ می‌انجامد.

اداره آمار کانادا قرار است «معیار سبد بازار» (market basket measure) را مورد بازنگری قرار دهد. این شاخص ویژه کاناداست و حداقل میزان درآمدی که یک فرد یا خانواده باید به دست آورد تا بتواند محصولات و خدمات برای حداقل استانداردهای زندگی را تامین کند نشان می‌دهد.

لیبرال‌ها در سال گذشته این معیار را به عنوان شاخص رسمی خط فقر در کشور به رسمیت شناختند و بودجه‌ای ۱۲ میلیون دلاری را برای بازه‌ای ۵ ساله به منظور به‌روزرسانی سبد بازار (خریدهای خانواده) اختصاص دادند. گفتنی است مواردی نظیر هزینه‌های اینترنت هنوز جزو هزینه‌های حداقلی خانواده به شمار نمی‌آید (ولی به احتمال زیاد در بازنگری جدید، در این سبد گنجانده می‌شود.)

هزینه سبد محصولات

در ماه ژوئیه اعلام شد که مقامات دولتی درباره پیشنهادات اداره آمار کانادا تصمیم‌گیری خواهند کرد. هنوز هیچ خبر رسمی درباره جزئیات این موضوع منتشر شده، ولی انتظار می‌رود گزارش نهایی اداره آمار کانادا تا فوریه ۲۰۲۰ منتشر شود.

با این وجود، برخی از جزئیات مربوط به این بازنگری به صورت غیررسمی در اختیار برخی رسانه‌ها قرار گرفته است. بر این اساس، ظاهرا قرار است تغییراتی در هزینه برخی موارد موجود در سبد محصولات و خدمات مورد نیاز خانواده صورت گیرد. همچنین قرار است  آستانه «درآمد خالص» (disposable income) خانواده‌ها نیز دستخوش تغییراتی شود. منظور از درآمد خالص، میزان دریافتی خانواده پس از کسر مالیات و سایر کسورات حقوقی است.

اگر سبد محصولات یک خانواده بخش قابل توجهی از درآمد خالص یک خانواده را به خود اختصاص دهد، این خانواده از نظر این شاخص، فقیر محسوب می‌شود.

اداره آمار کانادا یک سری تغییرات دیگر را نیز پیشنهاده کرده که برای نمونه می‌توان به تغییر راهنمای ملی غذایی در هزینه موادغذایی و نیز اصلاح هزینه‌های حمل‌ونقل به منظور در نظر گرفتن واقعیت‌های زندگی اقشار کم‌درآمد اشاره کرد.

در نظر نگرفتن مالیات بر عایدی سرمایه در محاسبه درآمد خالص خانواده از دیگر پیشنهادات اداره آمار کانادا است. این اداره می‌گوید چنین اقدامی سبب می‌شود خانواده‌ها به پنهان‌سازی درآمدهای ناشی از سرمایه‌های خود (به خاطر ترس از مالیات) نپردازند. به این ترتیب، افرادی که در خانه دارای وام مسکن زندگی می‌کنند،‌ آنهایی که در خانه‌های دارای یارانه دولتی هستند و کسانی که به اجاره خانه می‌پردازند، در یک سطح قرار می‌گیرند.

افزایش هزینه‌ها سریع‌تر از رشد درآمد

برخی کارشناسان به این نکته مهم اشاره می‌کنند که سرعت افزایش هزینه‌های زندگی در کانادا بیشتر از سرعت افزایش درآمدها است. برای نمونه، قیمت مسکن در کانادا به شکل قابل توجهی طی یک دهه اخیر افزایش داشته است که این سبب افزایش شمار افراد زیر خط فقر در کشور می‌شود.

لیبرال‌ها می‌گویند طی دوره زمامداری‌شان در دولت فدرال، بیش از ۸۰۰ هزار نفر (شامل ۲۸۰ هزار کودک) از فقر خارج شده‌اند و میزان فقر در جامعه از ۲۰ درصد سال ۲۰۱۵ (که لیبرال‌ها دولت را از حزب محافظه‌کار تحویل گرفتند) کمتر شده است.

در این میان، به‌روزرسانی معیار تعیین خط فقر در کشور سبب می‌شود ابعاد واقعی مشکلات اقتصادی اقشار کم‌درآمد جامعه بهتر شناسایی شود. شاید این اقدام در ابتدا چندان به مذاق احزاب حاکم (اعم از فدرال و استانی) خوش نیاید. با این وجود، همین آمارهای واقعی‌تر سبب می‌شود تلاش‌های دولت‌ها برای کاهش این مشکلات نیز جدی‌تر شود.