۱۲ سال طول کشید تا حزب نئودموکرات (NDP) بتواند به یک جنبش سیاسی قدرتمند در کبک تبدیل شود. اما این قدرت سیاسی طی مدتی کوتاه افول کرد.
تام مولکر (Tom Mulcair) که در گذشته وزیر کابینه کبک بود، در سال ۲۰۰۷ توانست این حزب را به خوبی به پیش ببرد و برخی از کرسیهایی که همه آن را متعلق به لیبرالها میدانستند را به دست آورد.
این روند در سال ۲۰۱۱ با قدرت بیشتر به پیش رفت و این حزب به ۵۹ کرسی در انتخابات فدرال دست یافت.
اما این روند صعودی، ادامهدار نبود. در انتخابات سال ۲۰۱۵، تعداد کرسیهای حزب نئودموکرات در کبک به ۱۶ کرسی کاهش یافت، ولی در عین حال، یک چهارم آرای مردمی به این حزب تعلق داشت.
اما نتایج انتخابات سال ۲۰۱۹ که هفته پیش منتشر شد نشان داد روند افول تعداد کرسیهای این حزب همچنان ادامه دارد. این حزب در کبک فقط به یک کرسی دست یافت و فقط ۱۱ درصد از آرای این استان را به خود اختصاص داد.
در انتخابات اخیر، حزب بلاک کبکوا، همه چیز را برای حزب نئودموکرات تغییر داد. بلاک کبکوا با ادبیاتی مشابه پلتفرم محافظهکار-ملیگرای ائتلاف آینده کبک (حزب حاکم) پیش رفت و کرسیهای زیادی را به دست آورد. در مونترال نیز، لیبرالها کرسیهایی را از چنگ حزب نئودموکرات خارج کردند.
وقتی رایدهندگان چپگرای کبکی روز سهشنبه (فردای انتخابات) از خواب بیدار شدند، با خبر ناگوار کاهش کرسیهای حزب نئودموکرات روبرو شدند. اما دلیل این افت چه بود؟
نفرین قانون ۲۱
نتیجه انتخابات آنقدرها هم غافلگیرکننده نبود. این حزب از می ۲۰۱۷ نتوانسته بود نظر بیشتر از ۲۰ درصد از رایدهندگان را جلب کند. در همان زمان بود که جاگمیت سینگ به رهبری این حزب انتخاب و رسما جایگزین مولکر شد.
مولکر به دو زبان فرانسه و انگلیسی تسلط کامل داشت و از نظر کبکیها گزینهای جذاب به شمار میرفت. اما برخی کارشناسان بر این باورند که سیک بودن سینگ و پوشیدن عمامه توسط او از نظر کبکیها که در استانی به شدت سکولار زندگی میکنند به هیچ وجه جذاب نبود.
اما کار آقای سینگ وقتی سختتر شد که دولت کبک، قانون سکولاریسم (یا همان قانون ۲۱) را تصویب کرد. این قانون برخی از کارکنان دولت نظیر معلمان و افسران پلیس را از پوشیدن نشانههای مذهبی منع میکرد.
ولی با وجود اعتراضات به این قانون و شکایتهای حقوقی صورت گرفته، این قانون به شدت در کبک پرطرفدار بوده است.
وقتی در نخستین روز تبلیغات انتخاباتی، فرانسوا لوگو (نخستوزیر کبک) از رهبران احزاب خواست که به قانون ۲۱ کاری نداشته باشند، مشخص بود که سینگ با انتخابی دشوار روبروست.
او ترجیح داد رویکردی میانهرو را در این میان اتخاذ کند. آقای سینگ ضمن اینکه اعلام کرد با این قانون مخالف است، گفت که دولتش قرار نیست آن را به چالش حقوقی بکشد، زیرا این قانون جزو حوزه قوانین کبک به شمار میرود.
اما برای بسیاری از مردم، این اظهارنظر چندان قابلقبول نبود و گویی سینگ میخواست هر دو سر ماجرا را از خود راضی نگه دارد.
ایو تورس (Eve Torres) که یک فعال در زمینه مبارزه با نژادپرستی است میگوید: «بسیاری از کسانی که تحت تاثیر قانون ۲۱ قرار میگرفتند و از آن انتقاد داشتند میگفتند چطور او (سینگ) میتواند خودش نشانه مذهبی بپوشد ولی درباره این قانون صحبت نکند؟…به نظر می رسد که او ترسیده بود.»
خانم تورس خودش حجاب اسلامی دارد و در انتخابات استانی سال گذشته به عنوان نامزد حزب کبک سولیدر نامزد شد، ولی نتوانست رای بیاورد. ظاهرا او اولین نامزد در انتخابات استانی کبک است که با حجاب اسلامی وارد کارزار رقابتی شد.
ایو تورس میگوید که قانون ۲۱ شکلی از پوپولیسم سیاسی در کبک را به ویژه در شبکههای اجتماعی رقم زد و سبب شد که اقلیتهای شناختهشده در این استان نتوانند به عنوان نامزدی جدی در رقابت انتخاباتی ظاهر شوند.
همچنین شاید مشاوران حزب نئودموکرات نیز اشتباه دیگری کردند و سعی کردند پیامی که برای همه ۷۸ حوزه انتخاباتی در کبک جذاب باشد را طراحی کنند.
آقای سینگ با موضعی دوگانهای که در قبال قانون ۲۱ داشت، نتوانست نظر مساعد رایدهندگان مونترالی و بسیاری دیگر از شهرهای کانادا را به دست آورد. اصرار او برای به دست آوردن نظر کبکیها سبب شد نتواند نظر قاطع خود درباره قانون ۲۱ را اعلام کند.
نامزدهای انتخاباتی این حزب نیز میگویند در بسیاری از نشستهای تبلیغاتی، موضوع قانون۲۱ از سوی مردم مطرح میشد.
آیا امیدی هست؟
شکست سنگین حزب نئودموکرات، تردیدهایی را در ذهن برخی افراد درباره آینده این حزب ایجاد کرده است. اما شاید بهتر باشد از زاویهای دیگر به قضیه نگاه کنیم.
نخست اینکه آن دسته از نامزدهای نئودموکرات که در دوره قبل، نماینده مجلس عوام بودند و این بار رای نیاورند، از نظر رایدهندگان، نامی آشنا هستند و این مساله میتواند در دوره بعدی انتخابات بسیار مهم باشد.
مساله بعدی این است که در دنیای غرب، وفاداری به یک حزب به سرعت در حال رنگ باختن است. دیگر دورانی که هر فرد از دهها سال به یک حزب مشخص وفادار میماند گذشته است. همین نکته میتواند امیدهای زیادی را برای اوجگیری مجدد حزب نئودموکرات در آینده ایجاد کند.
نویسنده: Jonathan Montpetit
منبع: CBC