مجله مداد
مدت زیادی به انتخابات فدرال ۲۰۱۹ کانادا نمانده و احزاب به شدت می‌کوشند دیدگاه‌های خود را با رای‌دهندگان در میان بگذارند. در این میان، شاید وعده‌هایی که توسط حزب محافظه‌کار بیان می‌شود برای برخی از رای‌دهندگان، یادآور خاطراتی از گذشته باشد.
آرون وری (Aaron Wherry) از روزنامه‌نگاران رسانه‌های معتبری نظیر مک‌لینز، نشنال پست و گلوب اند میل است. او همچنین کتاب با نام «وعده و خطر» (Promise & Peril) درباره سال‌های نخست‌وزیر جاستین ترودو نگاشته است. آقای وری در یادداشتی در سی‌بی‌سی به واکاوی وعده‌های محافظه‌کاران و بررسی راهبرد این حزب در انتخابات ۲۰۱۹ پرداخته است.
یکی دو هفته پیش بود که اندرو شی‌یر وعده داد در صورت روی کار آمدن دولت محافظه‌کار، بودجه‌ای ۱/۵ میلیارد دلاری برای کاهش زمان انتظار در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های سلامت اختصاص خواهد داد.
اما این وعده احتمالا برای برخی از کانادایی‌ها، آشنا بود. استفان هارپر (نخست‌وزیر سابق از همین حزب) نیز در دوره تبلیغات انتخابات فدرال در سال ۲۰۰۶ به این نتیجه رسیده بود که زمان طولانی انتظار برای ملاقات با پزشک یکی از ۵ اولویت اصلی کانادایی‌ها به شمار می‌رود. در آن زمان هم حزب محافظه‌کار وعده اختصاص ۷۰۰ میلیون دلار برای حل این مشکل را داد.
با این وجود، این وعده پس از مدتی به فراموشی سپرده شد.
اما سیزده سال پس از آن ماجرا، محافظه‌کاران باز هم سعی دارند با استفاده از همان موضوع، نظر مثبت رای‌دهندگان را به خود جلب کنند.
» همچنین بخوانید دیدگاه ۶ حزب اصلی کانادا درباره موضوعات مهم برای کبکی‌ها
این فقط یکی از مشابهت‌های گفته‌ها و وعده‌های اندرو شی‌یر با رهبر سابق حزبش یعنی استفان هارپر است. بسیاری دیگر از وعده‌هایی که امروز از زبان رهبر این حزب می‌شنویم، پیش از این از زبان هارپر جاری شده بود.
موضوع احیای اعتبار مالیاتی برای حمل‌ونقل عمومی و نیز برای فعالیت‌های مربوط به هنر و ورزش بچه‌ها از جمله این موارد است. البته یک وعده جدید برای اختصاص اعتبار مالیاتی جدید برای والدین هم بیان شده که سبب می‌شود به حقوق ماهانه کسانی که تازه صاحب فرزند شده‌اند، مالیات تعلق نگیرد.
البته شی‌یر هنوز نتوانسته وعده بزرگی همچون وعده هارپر برای کاهش مالیات محصولات و خدمات (GST) بدهد. با این وجود، او تاکید زیادی روی کاهش کلی مالیات بر درآمدهای فردی دارد. همچنین شی‌یر در سخنانش همواره لیبرال‌ها را به خاطر قیمت‌گذاری برای آلایندگی کربنی به شدت محکوم می‌کند.
اما اینکه شی‌یر بسیاری از وعده‌های هارپر را تکرار می‌کند، اصلا عجیب نیست. در دنیای سیاست، احزاب معمولا از عملکردی سریع برای بازآفرینی و اصلاح خود برخوردار نیستند. کمپین تبلیغاتی شی‌یر در انتخابات ۲۰۱۹ بر این باور استوار است که شکست این حزب در انتخابات ۲۰۱۵ هیج ربطی به وعده‌ها و سیاست‌هایش نداشت.
» همچنین بخوانید هزینه‌‌های زندگی، سلامت و تغییرات اقلیمی، دغدغه‌های اصلی رای‌دهندگان کانادایی
البته فراموش نکنیم که سیاست کلی هارپر مبنی بر تمرکز بر کاهش مالیات هدفمند که طیف گسترده‌ای از افراد را شامل شود و البته استفاده محدود از منابع فدرال برای امور دیگر، عامل پیروزی او در سال‌های ۲۰۰۶، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱ بود.
سئوال اینجاست که «آیا این سیاست‌ها در سال ۲۰۱۹ نیز ارزشمند است؟»
در فاصله زمانی بین سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵، اتفاقات زیادی روی داده است. با این وجود، یک چیز تقریبا ثابت مانده و آن هم تعداد افرادی است که به حزب محافظه‌کار رای می‌دهند.
در سال ۲۰۰۶، وقتی دولت محافظه‌کار هارپر توانست زمام امور را از دولت لیبرال قبلی بگیرد، نامزدهای محافظه‌کار در مجموع ۵/۴ میلیون رای به دست آورند. دو سال بعد نیز محافظه‌کاران با ۵/۲ میلیون رای دوباره قدرت را به دست گرفتند.
سه سال پس از آن، هارپر توانست رای اکثریتی ۵/۸ میلیون نفری را به دست آورد. اما در انتخابات سال ۲۰۱۵ آنها با وجود دستیابی به ۵/۶ میلیون رای، عرضه را به لیبرال‌ها واگذار کردند.
اما نیمی از موفقیت محافظه‌کاران در ان ۹ سال که (از کسب اکثریت آرا در سال ۲۰۱۱ تا شکست در سال ۲۰۱۵) به رای لیبرال‌ها بستگی داشت که از ۴/۵ میلیون تا ۳/۶ میلیون و ۲/۸ میلیون متغیر بود و سپس در سال ۲۰۱۵ ناگهان به ۶/۸ میلیون رسید.
به نظر می‌رسد محافظه‌کاران به شدت روی کاهش این عدد در انتخابات اخیر سرمایه‌گذاری کرده‌اند و یا اینکه حداقل می‌خواهند طرفداران لیبرال‌ها را به سمت‌هایی دیگر سوق دهند. تاکید کمپین محافظه‌کاران روی عبارت «ترودو آن طور که تبلیغ می‌شود نیست» در همین راستاست. شی‌یر انتظار ندارد که رای‌دهندگان طرفدارا حزب لیبرال که از آن سرخورده شده‌اند، به نفع محافظه‌کاران رای دهند. کافی است این عده رای خودشان را به نفع نئودموکرات‌ها و یا سبزها به صندوق بیاندازند. ماجرای جنجالی عکس قدیمی ترودو با چهره سیاه‌شده می‌تواند این ادعای محافظه‌کاران که ترودو آن طور که به نظر می‌رسد نیست را در ذهن رای‌دهندگان تقویت کند.
پاسخ حزب لیبرال هم شعار «حرکت به جلو را انتخاب کن» بود که ظاهرا دست روی تفاوت‌های شی‌یر (که مدام به وعده‌های هارپر تکیه) دارد و ترودو می‌گذارد. البته باید دید آیا عملکرد چهارساله ترودو می‌تواند برای رای‌دهندگان که ذهن بازتری دارند جذاب باشد یا خیر.
در عین حال، اندرو شی‌یر تاکنون رفتاری نداشته که بتوان آن را بر حساب تلاش محافظه‌کاران برای گسترش دامنه طرفدارانش دانست.
رهبر کنونی حزب محافظه‌کار را نمی‌توان نسخه کپی شده استفان هارپر دانست. بی‌تردید شی‌یر بیشتر از هارپر لبخند می‌زند. او در کمپین تبلیغاتی امسال بیش از گذشته به رسانه‌هایی که او را همراهی می‌کنند احترام می‌گذارد.
او وعده‌هایی نظیر پایان سرشماری ملی در کانادا و یا ممنوعیت استفاده از نقاب برای زنان مسلمان در هنگام سوگند شهروندی را مطرح نکرده است. البته با این وجود، با پیمان جهانی مهاجرت ملل متحد (UN’s global compact on migration) مخالفت می‌کند و به این ترتیب از این نظر در کنار احزاب راست‌افراطی در اروپا قرار می‌گیرد.
با وجود تلاش‌هایی که شی‌یر برای متفاوت نشان دادن حزبش نسبت به دوره هارپر به انجام می‌رساند، او همچنان به اصلی‌ترین فرصت پیش رو که می‌تواند او را از رهبر سابق این حزب متمایز سازد دوری می‌کند. این فرصت چیزی نیست جز سیاست‌گذاری در حوزه تغییرات اقلیمی.
» همچنین بخوانید نگاهی به شعار کمپین‌های تبلیغاتی احزاب در آستانه انتخابات
با وجود اینکه محافظه‌کاران یک سند سیاست‌گذاری ۶۰ صفحه‌ای دارند که ظاهرا پرحجم است، اما سیاست‌های موجود در آن به کاهشی اندک در آلاینده‌های کربنی طی دهه آینده می‌انجامد و حتی ممکن است سبب افزایش این آلاینده‌ها شود.
شی‌یر تقریبا همان سیاست‌های منفعلانه‌ای که هارپر پس از سال ۲۰۰۸ درباره پدیده تغییرات اقلیمی در پیش گرفت را دنبال می‌کند.
در اجتماع انتخاباتی که چند هفته پیش در نوا اسکوشیا برگزار شد، طرفداران حزب محافظه‌کار تاکید زیادی بر ایستادن جلوی چند نفری که تابلوهایی درباره نگرانی‌های زیست محیطی به همراه‌شان بود داشتند. با وجود اینکه شی‌یر دوست دارد تاکید کند برنامه‌ای واقعی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی دارد، طرفداران حزب محافظه‌کار هنوز با چنین نگرانی‌هایی مخالف هستند.
شاید برای محافظه‌کارانی که مدت‌های طولانی مخالف قیمت‌گذاری ضد کربنی بودند، پیوستن به دیدگاه‌هایی که نگرانی‌های درباره تغییرات اقلیمی دارند دشوار باشد.
اما یکی از نگرانی‌های دیگر محافظه‌کاران به ماکسیم برنیه (رهبر حزب راست‌گرای مردم) مربوط می‌شود. برنیه نه تنها با قیمت‌گذاری آلاینده‌های کربنی مخالف است، بلکه اصول علمی مربوط به پدیده تغییرات علمی را از اساس نادرست می‌داند. با وجود اینکه حزب مردم تاکنون تلاش خاصی برای تبلیغات نشان نداده است، اما روی کاغذ از توان بالقوه بالایی برای جلب نظر آن دسته از طرفداران حزب محافظه‌کار که در توانایی شی‌یر تردید دارند برخوردار است.
» همچنین بخوانید حضور ماکسیم برنیه، شوکی بزرگ برای ترودو و شی‌یر
نتیجه نهایی انتخابات هر چه باشد، وضعیت کنونی شباهت زیادی به انتخابات سال ۲۰۱۵ دارد که رای‌دهندگانی مشابه با دیدگاه‌هایی بسیار متنوع و متفاوت پای صندوق حاضر می‌شوند.
خلاصه اینکه روز انتخابات باید دید آیا آنچه حزب محفاظه‌کار و هارپر پس از سال ۲۰۰۶ ساخته مستحکم‌تر است یا آنجه لیبرال‌ها به رهبری ترودو طی این ۴ سال بنا کرده‌اند.
» همچنین بخوانید هر آنچه باید درباره رای دادن در انتخابات فدرال ۲۰۱۹ بدانید
تحریریهی «مداد»
