لذت طعم واقعی آب پرتقال، زیر گنبد نارنجی مونترال

رِسپی خانوادگی به نام ژولِپ

بین مونترالی‌ها، یک ضرب‌المثل وجود دارد: «با گنبد نارنجی ژولِپ هر کسی حداقل یک نوستالژی و خاطره‌بازی دارد!» بعضی‌ها با آب پرتقال‌های خوش‌طعمش و بعضی‌ها با شب‌های گرم و طولانی و تابستانی و برخی با سلفی‌هایی که با گنبد نارنجی می‌گیرند.

البته به سن خیلی از مونترالی‌ها قد نمی‌دهد. اما داستان پشت سر این گنبد نارنجی به یک قرن قبل برمی‌گردد.

روزی که آقای گیبو Harmas Gibeau تصمیم گرفت به رویای بزرگش جامه عمل بپوشاند! در ابتدا او می‌خواست وارد صنایع غذایی شود. ولی بعد تصمیم گرفت که یک نوشیدنی با نام تجاری خودش در مونترال تولید کند. این نوشیدنی همان ژولِپ بود. البته که خود گیبو مخترع این نوشیدنی نبود. ژلِپ یک میراث خانوادگی بود که دستور آن را فقط مادربزرگ‌های خانواده گیبو مثل رازی در سینه نگه داشته‌بودند و فقط اعضای خانواده از آن خبر داشتند. با این حال رسِپی اصلی نیاز به کمی دستکاری داشت. قیمت آن مقرون به صرفه نبود و گیبو با جدیت، نسخه خانوادگی را تغییر داد و نخستین بار نوشیدنی‌های خودش را در جریان یک جشن در سال ۱۹۲۳ به مونترالی‌ها فروخت و از آن موقع آن‌ها را نمک‌گیر کرد.

در سال ۱۹۳۲، گیبو موفق شد اولین بار آبمیوه فروشی نارنجی گنبدی‌اش را که یک ساختمان بتونی بود در حاشیه بزرگراه افتتاح کند. این ساختمان حدودا دو طبقه داشت. اما ۱۳ سال بعد، این ساختمان را فروختند و در جای جدید و فعلی که همه می‌شناسند، گنبد نارنجی امروزی را دوباره بنا کردند.

گنبد نارنجی و نمایشگاه تابستانی ماشین‌های کلاسیک

امروز، ساختمان گنبد نارنجی در حاشیه اتوبان دِکَری همچنان یک پاتوق باحال تابستانی است. مردم زیادی برای خرید آب‌پرتقال مخصوص ژولپ و خوردن ساندویچ چیپس اینجا می‌آیند. با این حال از دهه ۵۰ یک اتفاق بامزه دیگر به جذابیت این محل افزود.

عده زیادی از افرادی که به جمع‌آوری ماشین‌های کلاسیک علاقه داشتند طی یک قرار نانوشته، شب‌های چهارشنبه اطراف این گنبد گردهم می‌آمدند و ماشین‌هایشان را بهرخ یکدیگر می‌کشیدند. این سنت همچنان در این محل برقرار است.

گنبد نارنجی ژولپ یک نماد است. نه فقط نماد یکی از پاتوق‌های محبوب و مشهور مونترال بلکه نماد رویاهایی که یک روز به بار می‌نشینند. مثل رویای بزرگ گیبو برای داشتن یک نام تجاری نوشیدنی که حدود یک قرن مشهور مانده‌است.