سی و هفتمین جشنواره بینالمللی «فقط برای خنده» (Just for Laugh) در مونترال با انبوهی از لحظات به یاد ماندنی برای شرکتکنندگان پایان یافت. در این جشنواره که ۱۹ روز ادامه داشت، بیش از ۱۳۰ هنرمند از سراسر دنیا در ۵۰ مکان مختلف به هنرنمایی در قالب استندآپ کمدی پرداختند. گفتنی است جشنواره «فقط برای خنده» بزرگترین جشنواره کمدی دنیا به شمار میرود.
اما یکی از نکات جالب و البته عجیب در جشنواره امسال این بود که بسیاری از این لحظات به یاد ماندنی و جذاب از دیدگاه شرکتکنندگان نه به بیان لطیفه و خوشمزگیهای معمول در استندآپ کمدی، بلکه به شرح رویدادهای تلخ در گذشته افراد اختصاص داشت.
در این میان، اجرای مارگارت ترودو، بیشترین احساسات دردناک را با خود به همراه داشت. خانم ترودو یکی از زنان سرشناس در کانادا به شمار میرود. او همسر پییر ترودو، پانزدهمین نخستوزیر کانادا و مادر جاستین ترودو، بیستوسومین نخستوزیر کشور است.

خانم ترودو در روزهای جمعه تا یکشنبه هفته گذشته در مونترال، در نمایشی روی صحنه رفت و به بیان داستان زندگی خود پرداخت. او در این برنامه از خاطرات عجیب کودکی تا زندگی منزوی به عنوان همسر نخستوزیر و روزهای پس از تشخیص بیماری روانیاش سخن گفت.
اجرای مارگارت ترودو یکی از برنامههایی بود که بیشترین استقبال را به خود اختصاص داد. اما ۶ استندآپ کمدی دیگر نیز توانستند نظر بسیاری از شرکتکنندگان را به خود جلب کنند. نکته جالب درباره این ۶ نمایش دیگر این بود که هیچکدام اصلا در جدول اجراهای جشنواره قرار نداشتند!
این برنامهها بخشی از اجراهای محرمانه (secret shows) این جشنواره بودند که جزئیات آنها برای ایجاد هیجان بیشتر، به مخاطب اعلان نمیشود. البته تهیه بلیت برای این ۶ اجرا اصلا هم راحت نبود. کسانی که پای رایانه یا گوشی بودند، فقط چند ثانیه فرصت داشتند بلیت آن را تهیه کنند و به همین دلیل، خریداران بلیت ۴۰ دلاری هر کدام از این نمایشها حسی مشابه برنده شدن در یک قرعه کشی را داشتند!
یکی از استندآپ کمدیها به کوین هارت (Kevin Hart) اختصاص داشت. این هنرپیشه معروف که مدتی است مشغول بازی در فیلم پدرانگی (Fatherhood) است، در مونترال حضور یافت که البته با استقبال خیلی خوب تماشاگران نیز روبرو شد. کوین هارت بر خلاف بسیاری از هنرمندان دیگر (یا چیزی که انتظار طبیعی هر تماشاچی است) هیچ متن آمادهای برای اجرا نداشت و اجرایی کاملا فیالبداهه را به نمایش گذاشت. با این وجود، بازخوردهای دریافتی از تماشاچیان نشان میداد که اتفاقا همه از این اجرا راضی بودند.

ترور نوح (Trever Noah) یکی از هنرپیشههایی بود که اجرایش مورد اقبال عمومی قرار گرفت. در سالن اجرای آقای نوح، هیچ جای خالی وجود نداشت. او در این اجرای ۹۰ دقیقهای، در جایگاه یک فمینیست قرار گرفت و به بیان دیدگاههای خود پرداخت. بر خلاف بیشتر اجراهای دیگر که برای مخاطب عام صورت میگرفت، اجرای آقای نوح برای مخاطب کانادایی (و یا دقیقتر بگوییم، برای مخاطب مونترالی) بود که دقت او در تهیه محتوایش را نشان میداد.

بخش چهرههای جدید نیز از دیگر قسمتهای این جشنواره بود. هنرمندان زیادی از سراسر دنیا که بیشتر آنها چهرههایی ناآشنا برای مخاطب بودند، در این بخش حضور داشتند. اجراهای خلاقانه این افراد نیز توانست نظر مساعد تماشاچیان را به خود جلب کند.