تحریریه «مداد»
والری پلانت،شهردار مونترال از زمان انتخابات شورای شهر سیاست افزایش سهم دوچرخهسواری در حملونقل شهر مونترال را به شدت دنبال میکرد و توسعه دوچرخهسواری در شهر از وعدههای انتخاباتی او بود. خانم پلانت میگوید: «دوچرخه، شیوهای بسیار خوب برای دیدن شهر است. خیابان به همه، اعم از رانندگان خودرو، رانندگان کامیون، دوچرخهسواران و عابران پیاده تعلق دارد. باید بتوانیم بهتر در کنار هم زندگی کنیم.» اما بسیاری از افراد با این دیدگاه مخالفند و اجرای آن را اعامل بروز مشکلاتی متعدد میدانند.
یکی از اصلیترین دلایل مخالفتها با طرح گسترش شبکه خطوط ویژه دوچرخه، تاثیر منفی آن بر صاحبان خودرو است. برخی از افرادی که هر روز با وسیله نقلیه شخصی خود جابهجا میشوند بر این باورند که این طرح، فشار مضاعفی بر آنها وارد میسازد.
اصلیترین تاثیر مستقیم ناشی از این طرح، کاهش مکانهای پارک عمومی در خیابانهای مونترال است. برای نمونه، در محله وردان (Verdun) قرار است ۲۷۵ جای پارک در حاشیهای به مسافت ۳ کیلومتر از خیابان وردان حذف شود تا فضا برای اجرای پروژه خط ویژه دوچرخهسواری فراهم شود.
همزمان با اعلام این خبر، برخی از کسبه این محله با اعلام نارضایتی از مشخص نبود جزئیات این طرح، تهدید به شکایت کردهاند. آنها بر این باورند که این طرح میتواند تاثیری منفی بر کسبوکارشان داشته باشد.
یکی دیگر از مشکلاتی که صاحبان خودروهای شخصی بر آن تاکید دارند، افزایش هزینه پارک در خیابانهاست که به نظر میرسد در راستای سیاست شهرداری مونترال برای سوق دادن مردم به استفاده از وسایل نقلیه عمومی و یا دوچرخه بوده است.
محله کوتدنژ و نوتردام دگراس (Côte-des-Neiges–Notre-Dame-de-Grâce) از دیگر محلاتی است که به فکر بهبود شبکه خطوط دوچرخهسواری افتاده که آن هم با موافقان و مخالفانی روبرو شده است. آنها نیز استدلهایی مشابه دارند.
چندگانگی در میان اعضای شورای شهر
کریستین ارسنو (Christian Arseneault)، از اعضای شورای شهر میگوید:«ما به دنبال شبکهای از خطوط دوچرخهسواری هستیم که با آن، افراد از همه سنین و با تواناییها با خیال راحت، خودرویشان را در خانه گذاشته و با دوچرخه جابهجا شوند.»
در مقابل، مروین روتران (Marvin Rotrand) دیگر عضو شورای شهر مونترال، میگوید: «واقعا دوست داریم مردم بیشتر به استفاده از وسایل نقلیه عمومی بپردازند. اما راهش، بهبود سیستم حملونقل عمومی است. با سخت کردن رانندگی، از بین بردن فضاهای پارک و تنبیه کردن مردم به خاطر داشتن خودرو، نمیتوان به این هدف رسید.»
او در ادامه بر ضرورت اصولی بودن برنامهریزی برای چنین طرحهایی تاکید دارد. او ضمن اشاره به یک طرح ویژه خط دوچرخهسواری که موفق بوده میگوید: «مسیر دوچرخهسواری مزونوو (de Maisonneuve) از این جهت موفق بوده که برنامهریزی شده پیش رفت. اینکه فقط بخواهیم یک مسیر دوچرخهسواری ایجاد کنیم، معمولا تاثیری منفی روی ساکنان منطقه مورد نظر و کسبه آنجا دارد و الزاما به افزایش استفاده از دوچرخه نمیانجامد.»
به هر حال، هنوز جزئیات دقیق و مشخصی از این طرحها اعلام نشده است. کریستین ارسنو میگوید همین تابستان، دادههایی درباره تعداد دوچرخهسواران جمعآوری میشود و طرحهایی هم برای مشاوره با ساکنان مناطق مورد نظر نیز وجود دارد.
گفتنی است اجرای این طرحها در نهایت به تایید شورای شهر نیازمند است.
