مونترال به خاطر پارکهای بزرگ و زیبایش، زبانزد است و مردم این شهر نیز علاقه زیادی به حضور در این فضاهای سبز دارند.
اما بر اساس گزارشی که به تازگی منتشر شده، مونترال هنوز از نظر مساحت فضای سبز دیگر، رتبه چندان بالایی نسبت به ۲۳ شهر دیگر ندارد. این گزارش توسط سازمان غیرانتفاعی پارک پیپل (Park People) تدوین و با عنوان «گزارش پارکهای شهر در کانادا» منتشر شده است.
کارولین ماگار (Caroline Magar) طراح منظر و سرپرست تهیه این گزارش است میگوید: «فکر میکنم هنوز جای کار زیادی وجود دارد و محیطهای زیادی در مونترال از نظر فضای سبز دچار کمبود هستند.»
به ازای هر ۱۰۰۰ شهروند مونترالی، ۲/۴ هکتار فضای پارک وجود دارد که مساحتی تقریبا ۲ برابر یک زمین راگبی را در بر میگیرد. با وجود اینکه این رقم چندان بالا نیست، ولی شهرهای بزرگ دیگری نظیر ونکوور و تورنتو نیز تقریبا چنین نسبی را در اختیار شهروندان خود قرار میدهند.
اما این رقم در مقایسه با بسیاری دیگراز شهرهای کانادا چندان بالا نیست. شهرهایی که تراکم جمعیتی پایینتری دارند، معمولا از فرصت بیشتری برای ارایه فضای باز برخوردارند.
البته عملکرد مونترال در این زمینه چندان هم بد نبوده است. مونترال هزینه بیشتری (بیش از ۲۴۰ میلیون دلار) را نسبت به سایر شهرهای مورد بررسی در این گزارش برای پارکهای خود هزینه کرده است. در ماه فوریه بود که مونترال اعلام کرد ۷۵ میلیون دلار را طی ۳ سال آینده برای پارکهای عمومی و مناطق ساحلی هزینه میکند.
مونترال همچنین ۱۰۳ دلار به ازای هر شهروند خود بابت هزینههای عملیاتی و نگهداری پارکهای شهری هزینه میکند که تقریبا همراستا به هزینههای مشابه تورنتو و البته بیشتر از سایر شهرهای بزرگ دیگرنظیر کلگری است.
ساخت بزرگترین پارک شهری مونترال در غرب این شهر
همچنین شهردار مونترال نیز به تازگی اعلام کرد که برنامهای برای ساخت بزرگترین پارک شهری در انتهای بخش غربی این جزیره در دست اقدام دارد. این پارک که «گراند پرک دو لوئست» (Grand parc de l’Ouest) نام دارد، مساحتی ۳۰۰۰ هکتاری داشته و چهار برابر بزرگتر از «مونت رویال» (Mount Royal) خواهد بود. این پارک همچنین ۱۶۰۰ هکتار منطقه محافظتشده را نیز در خود جای خواهد داد.
این پارک به بزرگترین پارک شهری و کشاورزی دنیا تبدیل خواهد شد. البته این طور نیست که کل این مساحت به دولت تعلق داشته باشد. در واقع یک مالک از بخش خصوصی حدود ۳۶۵ هکتار از این زمین را در اختیار داشته و برنامهای برای احداث واحدهای مسکونی، مراکز خدماتی و نیز زمین ورزشی در آن دارد.
البته برخی کارشناسان بر این باورند از آنجا که این زمین در منطقه با احتمال بالای سیلاب قرار دارد، ساختوساز در آن شاید اقدام حسابشدهای نباشد.
این پارک ایل بیزار (Île Bizard) را به پارک طبیعی کپ سن ژاک (Cap-Saint-Jacques Nature Park) متصل میسازد. این اتصال از طریق پارکهای منطقهای آنسه لرم (Anse-à-l’Orme)، پارک کشاورزی بوآ دو رُش (Bois-de-la-Roche Agriculture Park) و مورگان اربورتوم (Morgan Arboretum) خواهد بود.
کارولین ماگار بر این باور است که اتصال این پارکها، پیامی مشخص به همراه دارد. او میگوید: «این اقدام از نظر مزایای اکولوژیک و نیز ارتباط اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است.»
پارکها همچنین در مبارزه با تغییرات اقلیمی نیز نقش داشته و به کاهش اثرات منفی گرمای تولیدی در مونترال میانجامند. همچنین فضاهای سبز نقش مهمی در کاهش شدت سیلاب دارند. با وجود اینکه پارکها شاید یک مولفه تفریحی و غیر ضروری برای ساختار شهر به شمار آیند، در واقع یکی از ارکان ضروری در زیرساختهای شهری به شمار میروند.