مریم ایرانی
قبلا و به مناسبت روز ویکتوریا از تقابل روز ویکتوریا و روز بزرگداشت قهرمانان کبک گفته‌ایم که به یادمان یک انقلابی و آرمانخواه معروف به نام پاپینو Louis-Joseph Papineau نامگذاری شده‌است. در واقع او یکی از شورشیان و قهرمانان ملی کبک بود که سال‌ها در برابر نفوذ ملکه و دولت انگلیس در کبک مبارزه کردند.
لوئی ژوزف پاپینو در یک خانواده مذهبی و ثروتمند فرانسوی در مونترال متولد شد. پدربزرگ او یک کشیش مشهور بود که نوزاد را در کلیسای مشهور نوتردام مونترال غسل تعمید داد. این نوزاد، بعدها در بزرگسالی به بهترین کالج و مدرسه مونترال رفت و سپس مانند پدرش که حقوقدانی خوشنام بود، وارد مدرسه حقوق در شهر کبک گردید. یکی از معلمانش درباره او گفته که پاپینو بسیار خوش‌فکر وبا استعداد بود و علاقه عجیبی به خواندن و یادگیری داشت و همیشه با هم سن و سالان خودش تفاوت عجیبی از نظر درک و شعور نشان می‌داد.
زمانی که پاپینو در ارتش خدمت می کرد، فرمانده هنگ پنجم شد که مربوط به نیروهای تحصیلکرده و نخبه کبکی بود. درهمین زمان پاپینو از کار در رشته حقوق صرف‌نظر کرد و وارد دنیای سیاست شد. او به سرعت پیشرفت کرد به طوری که وارد پارلمان کانادای سفلی شد و به عضویت یکی از احزاب اصلی کانادایی درآمد که بیشترین کرسی آرا را در مجلس داشت.
جالب است بدانید که پاپینو در ابتدا یکی از طرفداران سلطنت و وفاداران به پادشاه انگلیس بود به طوری که در مراسم درگذشت شاه جورج سوم، یک سخنرانی آتشین بر ضد شاه فرانسه و در یادبود شاه فقید انگلیس ایراد کرد.
با این حال او همیشه طرفدار قوانین اصلاحی و به نفع اقشار پایین دست بود. برای مثال در سال ۱۸۳۱ به رسمیت شناختن حق شهروندی برای تمام افراد فارغ از دین و مسایل سیاسی را به اجرا درآورد که در تاریخ قوانین بریتانیا بی سابقه است و در آن زمان به یهودیان کمک شایان توجهی کرد. در سال ۱۸۳۶ پاپینو دست به یک اقدام جنجالی دیگر زد وآن به رسمیت شناختن ضمنی حق رای برای زنان بود که بعدها به شدت ممنوع شد.
سلطنت‌طلب سابق، ساز مخالف می‌زند
کم کم پاپینو به سمت احزاب رادیکال کبکی مثل حزب میهن‌پرستان کبک تمایل پیدا کرد و در نتیجه شروع به سرکشی نمود. در اولین قدم او به شدت به قوانین دولت بریتانیا برای ضعیف نگاه‌داشتن فرهنگ و زبان ساکنین فرانسوی کانادای سفلی یا همان سرزمین کبک اعتراض کرد.
او در طی یک سخنرانی که به ۸۰-۱۲ مشهور است، از شاه بریتانیا خواست تا عدالت را در سرزمین‌های کبک برقرار کند. پاپینو در ابتدا اقدامات صلح‌آمیز زیادی برای توافق بین انگلیس و کبک انجام داد زیرا به شدت معتقد بود که انگلیس اشتباهاتی که در مستعمرات خود در آمریکا را انجام داده تکرار نمی‌کند. ولی اینطور نشد.
در سال ۱۸۳۷ شورشیان بر علیه دولت انگلیس و در اعتراض به ظلم آن‌ها تشکیل گروه دادند و لوئی ژوزف پاپینو هم که به عنوان نماینده آنان انتخاب شده بود، سعی می‌کرد راه‌حل‌های بدون خونریزی و جنگ پیشنهاد دهد. مثلا اینکه خرید و فروش اجناس انگلیسی در کبک محدود شود. با این حال موفق نشد از کشتارها جلوگیری کند و خودش هم برای مدت ۷ سال از مونترال به آمریکا و سپس فرانسه تبعید شد. در واقع برای تحویل و دستگیری پاپینو در مونترال از طرف انگلیسی‌ها یک جایزه چهار هزار پوندی تعیین شده‌بود!
در آمریکا تلاش کرد نظر رییس جمهور آمریکا را برای حمایت از خودش جلب کند ولی موفق نشد. در فرانسه هم برای جلب حمایت فرانسه از کبکی‌ها تلاش کرد ولی علی‌رغم اینکه سیاستمدارانی چون «لامارتین» هم از او حمایت کردند دولت فرانسه از کبک در مقابل انگلیس حمایت نکرد.
پاپینو در تمام عمر سیاسی خود همواره برای بهبود وضعیت کبک و فرانسوی‌ها تلاش کرد و با اینکه به پیروی از قانون اساسی به شدت وفادار بود ولی هرگز از قوانین ظالمانه حمایت نمی‌کرد. او در ذهن بیشتر کبکی‌ها نماد عزت و غرور ملی است. جالب است بدانید که او پنج فرزند داشت که یکی از نوادگان دختری‌اش روزنامه‌نگار مشهور کبکی «هنری بوراسا» Henri Bourassa و بنیان‌گذار روزنامه «Le Devoir» است که حتما نام آن را شنیده‌اید.
سپاس از نگارش مطالب تاریخی و جالب شما.
ممنون که می خوانید. برای تهیه مطالب بخش تاریخ زحمات زیادی کشیده می شود که این نظرات باعث دلگرمی نویسنده آن است.