زینب یوسف‌زاده
این سخنان تند و بی‌حوصله از موضوعی ناشی می‌شود که مدتی است در اخبار نمود پیدا کرده است. شش سال است که زباله‌های کانادا به کشور فیلیپین صادر می‌شود. در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ حدود صد کانتینر زباله با عنوان پلاستیک قابل بازیافت به فیلیپین ارسال شده بود، اما در بازرسی انجام شده در فیلیپین کاشف به عمل آمد که مقادیر زیادی از زباله‌های شهری کانادایی‌ها مانند زباله‌های آشپزخانه، حمام و زباله‌های الکتریکی نیز همراه این محموله‌ها وارد خاک فیلیپین شده‌اند.
جاستین ترودو در دیداری با رئیس جمهور فیلیپین اعلام کرده بود اختیارقانونی ندارد تا شرکت خصوصی حمل زباله را وادار به بازگرداندن محموله کند ولی بعد گفت که تمام تلاشش را برای پیدا کردن یک راه‌حل خواهد نمود. کانادا چندین سال است که تلاش می‌کند فیلیپین را قانع کند که آن زباله‌ها را در خاکش دفن کند ولی رای صادره توسط دادگاه فیلیپینی در سال ۲۰۱۶ حاکی از این بود که زباله‌ها باید به کانادا عودت داده شوند.
فیلیپین تنها کشور شرق دور نیست که مورد هجوم زباله‌های کشورهای مصرفی است. سال گذشته چین، یکی از بزرگترین واردکنندگان زباله از کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی، اعلام کرد که دیگر حاضر نیست پلاستیک و زباله‌های طبقه بندی نشده وارداتی را بپذیرد. این کشور دلیل این کار خود را مسائل محیط زیستی و سلامت شهروندانش اعلام نمود. قوانین جدید چین برای محدودیت واردات زباله مثل یک زلزله حوزه مدیریت زباله را در جهان لرزاند.
بعد از آن فیلیپین و اندونزی نیز اعلام کردند از میزان انباشته شده زباله در کشور خود ناراحتند چرا که بخش زیادی از این واردات به صورت غیررسمی انجام می‌گیرد، سوزاندن زباله‌ها شهروندانشان را دچار مشکلات تنفسی می کند و به محیط زیستشان آسیب می‌زند. این موضوع زنگ خطری بود برای کشورهایی که فقط به تولید و فروش محصولات فکر می‌کردند ونسبت به جلوگیری از آسیب‌های محیط زیستی و ایجاد زیرساختهای پایدار مدیریت زباله بی‌اعتنا بودند.
سالهاست که کارشناسان محیط زیست هشدار می‌دهند که میزان زباله‌ای که انسان تولید می‌کند بیش از ظرفیت اکولوژیکی زمین است، اما سهم همه مردم جهان در تولید این کوه‌های زباله یکسان نیست. کشورهای آمریکای شمالی از جمله کانادا بیشترین تولید سرانه زباله در جهان را دارند و تنها حدود ده درصد این پسماند بازیافت می‌شود.
در این میان والری پلانت، شهردار مونترال تصمیم گرفته که راه متفاوتی را در پیش بگیرد تا این شهر جای سبزتری برای نسل آینده باشد. او روز چهارشنبه ۲۴ آوریل در یک نشست خبری اعلام کرد که مقررات جدیدی را در دست بررسی دارد که استفاده از ظروف یکبار مصرف را به شدت محدود می‌کند.
قرار است که این مقررات جدید تا بهار سال ۲۰۲۰ تدوین شود. او می‌خواهد با اجرایی کردن قوانین جدید استفاده از تمامی وسایل و ظرفهای یک بار مصرف از قبیل نی، قاشق و چنگال‌های پلاستیکی، ظرفهای فوم و ظروف یکبار مصرف مخصوص بسته‌بندی گوشت، ماهی و سبزیجات را در مونترال، ممنوع اعلام کند.
به گفته والری پلانت این حرکت شهرداری اولین قدم از سری اقداماتی خواهد بود که در راستای کاهش زباله‌های شهری در مونترال انجام خواهد شد. شهردار مونترال از شرکت‌ها خواسته تا به جای استفاده از ظروف یکبار مصرف، راه‌حل‌های محیط زیست دوستانه‌تری برای پیشبرد تجارت خود ابداع کنند.
به نظر می‌رسد درمیان خبرهایی نه چندان خوب در حوزه محیط زیست، حرکتهای جدیدی در میان مسئولان در حال شکل گیری است تا دانش آموزانی را که جمعه‌ها به امید روزهای بهتر برای آینده سیاره‌شان، تظاهرات می‌کنند را خوشحال‌تر کند.
پوریا ناظمی
نیروانا احسانی
