مریم ایرانی
به بهانه یازدهم نوامبر، روز یادبود کشته‌شدگان در میدان نبرد
در جبهه‌های نبرد، گل‌های شقایق، دسته دسته به پای هر صلیب و به یاد کسی نثار می‌شوند…..در هر گوشه‌ای و در هر مکانی….آواز بلبلان خسته با سوت گلوله‌های توپ در هم می‌پیچند….ما کشته شدگانیم اما هنوز در یاد خانواده و دوستان خود باقی مانده‌ایم….ما در این دشت شقایق آرمیده‌ایم….آی جوانان ناامید، با شما هستیم، به پاخیزید، جامه نبرد به تن کرده و روح آزادگی را در خود بیدار نگه دارید…مبارزه را از یاد نبرید زیرا در این صورت شقایق‌های این دشت در خاطر زمان محو خواهند شد…..
این بخشی از منظومه‌ای معروف به «دشت شقایقها» (Flanders Field به انگلیسی و champ d’honneur به فرانسوی) سروده کلنل جان مک کِر John McCrae ، پزشک جراحی است که در واحد توپخانه ارتش کانادا در جریان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۵ خدمت می‌کرد. از آنجایی که در جریان سرودن این شعر، سربازان کانادایی در نزدیکی یک دشت شقایق در بلژیک می‌جنگیدند، او این سرود را «دشت شقایق» نامید و از آن زمان گل شقایق تبدیل به نماد سربازان وطن شد که در میدان‌های جنگ کشته می‌شوند.
در کانادا مردم در یازدهمین ساعت از یازدهمین روز از یازدهمین ماه (ساعت یازده روز یازدهم نوامبر) با نصب گل شقایق روی سینه، یاد و خاطره چندین هزار سرباز کانادایی که درجنگ‌های مختلف کشته‌شده‌اند را گرامی می‌دارند. این همان روز و ساعتی است که جنگ جهانی اول به پایان رسید. امسال صدمین سال پایان این جنگ گرامی داشته میشود.
در اوایل دهه ۱۹۲۰، اولین دوشنبه بعد از یازدهم نوامبر را روز یادبود سربازان وطن نامیده‌بودند ولی این روز با روز شکرگزاری که در آن سال‌ها در همین تاریخ برگزار می‌شد، تداخل داشت. بنابراین، دولت کانادا در سال ۱۹۲۸، بعد از پیگیری‌های زیادی که جانبازان و بازماندگان جنگ‌های جهانی انجام دادند، تاریخ جشن شکرگزاری را به ماه اکتبر منتقل و یازده نوامبر را با عنوان «روز یادبود» در تقویم باقی گذاشت.
مجموعا نزدیک به ۶۲۰ هزار کانادایی در جنگ جهانی اول حضور پیدا کردند که از این تعداد در حدود ۶۰ هزار نفر زن و مرد در جریان مستقیم مبارزات جنگی کشته شدند و ۱۷۰ هزار سرباز هم با جراحت و معلولیت جنگی به کشور بازگشتند.
جنگ وتاثیرات آن روی کانادا
در جریان جنگ‌هایی که کانادایی‌ها در آن مشارکت کرده‌اند، در حدود ۱۶۱ هزار نفر کشته و ۱۷۲ هزار نفر زخمی و مجروح شده‌اند. بسیاری از این سربازان بازمانده جنگ، نه تنها زخم‌هایی در بدن بلکه زخم‌هایی عمیق در روح و قلب خود داشتند. تنها در یکی از بخش‌های کوچک استان نیوفاندزلند، ۱۳۰۵ نفر کشته و مجروح جنگی وجود دارد.
مجموعا نزدیک به ۶۲۰ هزار کانادایی در جنگ جهانی اول حضور پیدا کردند که از این تعداد در حدود ۶۰ هزار نفر زن و مرد در جریان مستقیم مبارزات جنگی کشته شدند و ۱۷۰ هزار سرباز هم با جراحت و معلولیت جنگی به کشور بازگشتند.
از آمار زخمی‌ها و کشته‌های دقیق کانادایی‌هایی که برای ملکه انگلیس به میدان جنگ رفته و احتمالا زخمی و کشته شده‌اند، آمار دقیقی در دست نیست. بیش از ۳ هزار کانادایی در جریان این جنگ‌ها جانباز شدند و طبق آمار پزشکان کانادایی، ۹ هزار بازمانده جنگ از آثار پنهان آن رنج می‌برند.
یک سرباز کانادایی به نام کیورلی کریستیانCurley Christian یکی از سربازانی بود که هر چهار دست و پای خود را در جریان جنگ جهانی اول از دست داد ولی زنده ماند.
همچنین بخوانید:
بنای یادبود سربازان جنگ
اولین یادبود ملی برای مبارزان کانادایی را شاه جورج ششم و ملکه الیزابت در سال ۱۹۳۹ در میدان کنفدراسیون در اتاوا ، نصب کردند. این بنای یادبود که ساخت آن ۱۳ سال به طول انجامید، در اصل برای گرامی‌داشت، کشته‌شدگان جنگ جهانی اول بود. در این بنا، ۲۲ شخصیت حاضر در جنگ از پیاده نظام توپخانه، سواره نظام، پزشک، پرستار، خدمات پشتیبانی و… به چشم می‌خورند. علاوه بر این یک برج صلح هم در کنار این یادبود، در نزدیکی ساختمان پارلمان ساخته شد و تمام خاطرات، کتاب‌ها و یادگاری‌های دوران جنگ در آن نگهداری میشود.
در سال ۱۹۸۲، بنای دیگری برای یادبود کشته‌شدگان جنگ جهانی دوم به این بنا اضافه شد و در سال ۲۰۰۰ هم آرامگاه «سرباز گمنام» به این منطقه اضافه شدکه هم اکنون تمام مراسم مربوط به روز یادبود، در کنار این بناها در اتاوا برگزار میشود
آرامگاه «سرباز گمنام» در واقع مقبره، یکی از سربازان گمنامی است که بقایای جسدش در جریان جنگ جهانی دوم در خاک کشورهای اروپایی پیدا شده بود. دولت کانادا در سال ۲۰۰۰، این جسد را به اتاوا انتقال داد و در مراسمی نمادین و به یادبود حدود ۷ هزار سرباز کانادایی گمنامی که در جنگ‌ها کشته شده‌بودند، در کنار بناهای یادبود ملی جنگ در اتاوا به خاک سپرد.
مردم در روز یادبود در کانادا چه می‌کنند؟
سیاری از مردم در هفته‌های قبل از روز یادبود،گل شقایق قرمز را به نشان احترام روی سینه خود نصب می‌کنند. برخی هم از گل شقایق سفید استفاده می‌کنند که نماد افراد غیرنظامی است که در جنگ کشته شدند. در یازدهم نوامبر، کلیساها برنامه‌های ویژه‌ای هم دارند. از جمله اینکه به یاد درگذشتگان جنگ دعا می‌خوانند، یک دقیقه سکوت کرده و عود روشن می‌کنند.
مراسم رسمی دولت کانادا برای یادبود جنگ در اتاوا، در استان انتاریو، برگزار میشود. مردم بر سر آرامگاه سرباز گمنام و بنای یادبود در میدان کنفدراسیون گردهم می‌آیند و شمع روشن کرده و یا دسته گل می‌گذارند. یادگارهای جنگی مثل عکس‌ها، نامه‌ها و خاطرات سربازان هم دراین بنای یادبود برای مردم نمایش داده میشود.
بعضی از مدارس در روز یادبود با برپایی جلسات، درس‌ها و سخنرانی‌های ویژه در جنگ و سربازان از این روز استقبال می‌کنند. در همه استان‌های کانادا، این روز را گرامی می‌دارند ولی برخی از استان‌ها برای این روز تمهیدات ویژه‌تری دارند و در قالب تعطیلی و یا مقررات خاصی آن را برگزار می‌کنند.
یازدهم نوامبر در کبک تعطیلات رسمی نیست، هرچند شرکت‌هایی که از طرف دولت فدرال در کبک حضور دارند، این روز را تعطیل می‌کنند. اگر روز یادبود روز تعطیل مثل شنبه یا یکشنبه باشد، کارگران و کارمندان می‌توانند، روز قبل یا بعد کاری را مرخصی با حقوق داشته باشند.
روز یادبود فقط در کانادا برگزار نمی‌شود
روز یادبود در بسیاری از کشورهای مشترک‌المنافع، به ویژه جمله استرالیا و نیوزیلند هم که روزگاری تحت حاکمیت بریتانیای کبیر بودند، گرامی داشته میشود. در ایالات متحده، روز جانبازان درهمین روز یازدهم نوامبر برگزار میشود. در بریتانیا، یکشنبه نزدیک به ۱۱ نوامبر به عنوان روز یادبود انتخاب شده‌است.
مطلب بسیار خوبی بود و جامع و کامل توضیح داده شده بود ممنون از شما