روحیه قهرمانی یک ملت

کانادا و بیشترین تعداد مدال در کل ادوار المپیک زمستانی

البته فراموش نکنیم که کانادا در المپیک زمستانی سال ۲۰۱۰ که در ونکوور برگزار شد، توانست در رتبه تیمی به قهرمانی جهان برسد، اما در آن سال کانادا در مجموع فقط بیست و پنج مدال کسب کرده بود، یعنی ۴ مدال کمتر از امسال. کانادا در آن سال سیزده مدال طلا، هفت نقره و پنج برنز گرفت و بخشی از موفقیتش را مدیون میزبانی‌اش بود. اما امسال در حالی که ورزشکاران کانادایی در کشوری دیگر به رقابت می‌پرداختند، رکورد پیشین‌ را شکستند.

کام‌مان وقتی شیرین‌تر می‌شود که اخبار متنوع موفقیت‌ها را می‌شنویم. تسا ویرچیو و اسکات مویر امسال در رشته پاتیناژ گل کاشتند. آن‌ها نه تنها توانستند بهترین عنوان المپیک را به دست بیاورند که به عنوان بهترین رقاصان روی یخ همه دوره‌های المپیک انتخاب شدند. شاید برای بسیاری از ما جالب باشد که این زوج پاتیناژکار، اصلا قصد نداشتند در المپیک شرکت کنند و از سر لجبازی با تیم فرانسه در دوره مقدماتی و بعد در المپیک حضور یافتند.

اما شاهکار مارک مک‌موریس چیزی از شعبده‌بازان روی یخ کانادا کم نداشت. او مارس سال گذشته، یعنی کمتر از یازده ماه ماه پیش در هنگام پرش با یک درخت برخورد کرد و سقوط سختی داشت. این حادثه باعث شد نقاط مختلفی در بدنش دچار شکستگی شود و تا مرز مرگ پیش برود، چنا‌نچه کمتر کسی گمان می‌کرد که او بتواند یک بار دیگر بلند شود و حتی راه برود، چه آن‌که بخواهد بار دیگر به مدال المپیک برسد. اما مک‌موریس برگشت و مدال طلای المپیک ۲۰۱۴ را تکرار کرد.

همه این نکات یک طرف و روحیه تیمی کانادایی‌ها طرف دیگر. همه ورزشکاران با همه توان خود جنگیدند و هرچند برخی در چند رشته به مدالی دست نیافتند، اما امتیازهایی که کسب کردند کمک کرد تا مدال‌های تیمی به کانادا برسد. مهم هم همین است، تلاش بسیار و داشتن روحیه تیمی.

از حالا به فکر المپیک ۲۰۲۰ پکن هستیم.