تحریریه «مداد»
این روزها که اخبار کوروناویروس در صدر خبرهای بین‌المللی قرار دارد، بسیاری از شهروندان در کانادا با تردیدهایی درباره شیوه‌های پیشگیری از این ویروس روبرو هستند. از سویی می‌بینیم که آمار فروش ماسک در کشور به شدت بالا رفته و از سویی دیگر، مطالبی درباره عدم کارایی آنها می‌شنویم.
یکی از متخصصان سلامت در مطلبی در نشنال پست به چند پرسش رایج این روزها درباره کوروناویروس پاسخ می‌دهد.
پرسش شماره ۱: چقدر احتمال آلودگی با کوروناویروس با لمس صندلی، دستگیره و یا سایر چیزهای موجود در هواپیما وجود دارد؟
جواب: ویروس‌ها و سایر میکروب‌ها دوست دارند روی سطوح مختلفی مثل بدن ما زندگی کنند. خطر انتقال ویروس از طریق دست دادن با فرد آلوده به مراتب بیشتر از احتمال آلودگی از طریق سطوح خشکی که هیچ ماده زیستی بر روی آن وجود ندارد است. احتمال زنده ماندن ویروس‌ها روی سطوح چندان زیاد نیست. به همین دلیل، نظافت معمولی و نظافت بیشتر در برخورد با فرد آلوده، راه درست جلوگیری از آلودگی با ویروس است.
پرسش شماره ۲: هنگامی که در هواپیما هستیم، برای جلوگیری از آلوده شدن باید به چه مواردی دقت کنیم؟
پاسخ: نظافت دستها مهم‌ترین مورد است. بر خلاف باور عمومی، دستها بهترین راه برای انتقال این ویروس‌ها هستند. بهترین کار برای نظافت دستها نیز شستن آنها، ضدعفونی کردن و یا هر دوی این کارهاست. از لمس صورت‌تان خودداری کنید. اگر سرفه یا عطسه می‌کنید، صورت‌تان را با آستین بپوشانید. بهتر است از دستمال استفاده کرده و سپس آن را دور بیاندازید و پس از آن نیز دست‌هایتان را ضدعفونی کنید. شستن دستها و خشک کردن آنها بهترین کار است. اگر چنین کار امکان‌پذیر نبود، استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های الکلی بهترین گزینه بعدی به شمار می‌روند.
پرسش شماره ۳: آیا ماسک زدن و پوشیدن دستکش به جلوگیری از انتقال ویروس می‌انجامد؟
پاسخ: شواهد اندکی درباره سودمندی استفاده از ماسک وجود دارد و به نظر می‌رسد این وسیله به جز در مواردی معدود، کاربرد چندانی نداشته باشد. ماسک برای کسانی که بیمار هستند و می‌خواهند مانع از انتقال بیماری خود به دیگران شوند کاربردی هستند. اما ماسک زدن به مدت طولانی در روز هیچ فایده‌ای ندارد. ماسک امکان انتقال ویروس به اطراف را فراهم می‌کند. از آن بدتر اینکه ماسک‌ها پس از مدتی با تنفس فرد به شکل مرطوب درآمده و بستری برای رشد ویروس‌ها و باکتری‌ها فراهم می‌کنند. دستکش احتمالا از این هم بدتر است، زیرا مردم دستکش می‌پوشند و با آن هر چیزی را ممکن است لمس کنند. به همین دلیل، دستکش خودش می‌تواند راهی برای انتقال میکروب‌ها باشد. همچنین دست‌هایمان داخل دستکش به خاطر عرق کردن، مرطوب و البته گرم می‌شود که این هم می‌تواند محیط خوبی برای رشد میکروب‌ها باشد.
پرسش شماره ۴: آیا بسته شدن مرزها می‌تواند به جلوگیری از شیوه ویروس بیانجامد؟
پرسش: یکی از مواردی که در دنیای امروز شاهد هستیم، توانایی انواع عوامل بیماری‌زا برای انتقال سریع از یک نقطه در دنیا به نقطه‌ای دیگر است که سفرهای هوایی بخشی از این قضیه به شمار می‌رود. سفرهای هوایی نقش مهمی در گسترش همه‌گیری‌هایی نظیر کوروناویروس جدید دارند. به همین دلیل است که با همکاری سازمان بهداشت جهانی و یاتا، اقداماتی را به انجام می‌رسانیم. اگر کشورها طی دوره‌های همه‌گیری به نوعی تعطیل شوند (یعنی همان اتفاقی که طی همه‌گیری ابولا در آفریقای غربی شاهد بودیم)، اوضاع بدتر می‌شود. طی همه‌گیری ابولا، این کشورها محدودیت‌های زیادی ایجاد کرد و این سبب شد کارشناسان سازمان بهداشت جهانی نتوانند به سفر به این کشورها و نمونه برداری بپردازند. اثرات اقتصادی تعطیلی فعالیت‌های مختلف نیز سبب تشدید وخامت اوضاع می‌شود. ممنوعیت کلی سفر به کشور مورد نظر می‌تواند وضعیت را بدتر کند. همین امر سبب می‌شود مردم به سفر پنهانی ترغیب شوند که این به نوبه خود موجب خارج شدن کنترال اوضاع از دست دولت می‌شود.
پرسش شماره ۵: چه وقت می‌توانیم با اطمینان بگوییم که همه‌گیری کنترل شده و روند اوضاع رو به بهبود است؟
تعداد افراد آلوده به کوروناویروس جدید هر روز افزایشی ۱۶ تا ۲۰ درصدی نسبت به روز قبل دارد. تا وقتی که این روند نزولی نشود، نمی‌توانیم بگوییم که اوضاع رو به بهبود است.
خبرهای صبحگاهی
