مونترال گزت در ستون «نظرات» وبسایت خود یادداشتی به قلم مشترک رابرت لیبمن، شروین کریمی و زکی قویتیان منتشر کرده که در آن از کبکیها درخواست شده نسبت به وضعیت آسفالت خیابانهای شهر حساسیت بیشتری نشان دهند و از شهرداری و شورای شهر مونترال مطالبهگر باشند.
در این مقاله آمده: با اینکه تکنولوژی ساخت آسفالت مقاوم در برابر نوسان دمای هوا وجود دارد، مقامات همچنان وضعیت موجود را تحمل میکنند. صنعت آسفالت هیچ علاقهای به بهبود وضعیت محصول خود نشان نمیدهد، یعنی نه از تحقیقات خبری است و نه از توسعه صنعت. این در حالی است که محصولات فعلی این صنعت به وضوح در برابر آب و هوای استان کبک ناکارآمد بوده است.
کیفیت کار پیمانکاران در حد متوسط است، به این ترتیب قراردادهای کلان ساخت و ساز خیابان در طول سال ادامه داشته باشد. کارگران یقه آبی که سال به سال مشغول تعمیر چالهها هستند میبینند که تکنیکهای به کار رفته عملی نیست. این افراد بهتر از هر کسی از ارتباط خاصیت فیزیکی و شیمیایی آسفالت و تاثیر آب و هوا و دما باخبر هستند. این شرایط برای افرادی که مالیات میپردازند فشاری هر ساله است.
شهرداریها در وضعیت بدی قرار دارند، زیرا مالیات ملک دیگر جوابگوی هزینه خدمات شهری و نگهداری از زیرساختها نیست، در حالی که دلارهای مالیات بیهوده صرف مواد و مصالح و کار بیکیفیت میشود. خیابانها پر از ترک و چاله و چاه است، خطر این وضعیت کمتر از فرستادن پیامک پشت فرمان یا رانندگی در حال مستی نیست. اما مقامات هیچ فعالیتی در جهت پیدا کردن راه حلهای خلاقانه نمیکنند. در این بین، وضعیت خیابانهای شهر روز به روز بدتر میشود.
تحقیقات در زمینه بهینهسازی پلیمر آسفالت نشان داده که طول عمر سطوح خیابان و تعمیرات را میتوان تا حد چشمگیری بالا برد. آسفالت را میتوان با محصولاتی که تا هشت سال بدون مشکل دوام میآورند بهینه کرد، به علاوه این محصولات قابل بازیافت هستند. اما ارائه پیشنهاد درباره محصولات قابل بازیافت و با طول عمر موجب ناراحتی اتحادیه و صنعت آسفالت میشود، زیرا اشتغال و سود را در این بخش با خطر مواجه میکند. در نتیجه، افرادی که مالیات میپردازند در این موقعیت به گروگان گرفته شدهاند.
استفاده از محصولی که در برابر شرایط آب و هوایی مقاوم است باید در اولویت فعالیت همه شهرداریها و مقامات وزارت حمل و نقل کبک باشد.
» بیشتر بخوانید: داستان تکراری خیابانهای پرچاله مونترال