تحریریه «مداد»
ماندانا جوان، کارشناس و مشاور املاک در مونترال
انتخاب خرید و سرمایه‌گذاری در مسکن نو یا قدیمی یکی از دغدغه‌های خریداران (غیر کانادایی/ غیربومی) به حساب می‌آید. طبق فرهنگ و طرز فکر جاری در ایران، تصور می‌شود که خرید خانه مسکونی نو، بهترین انتخاب خواهد بود و کمترین ریسک را در برخواهد داشت.
تا جاییکه حتی بسیاری از مهاجران که از کشورهای شرقی و مخصوصاً خاورمیانه به کانادا و کبک می‌رسند، براین باورند که بهترین انتخاب، خرید یک قطعه زمین و اقدام به ساختن یک منزل روی آن است.
متأسفانه به دلیل انواع مختلف رفتار خاک نمی‌توان مطمئن بود که این انتخاب بی‌خطرترین خواهد بود. از نظر متخصصین ساخت و ساز، کم خطرترین انتخاب در مونترال، خرید خانه‌ای است که حداقل ۱۰ سال از عمر ساختش گذشته است.
استاندارها، مصالح ساختمانی و روش ساخت و ساز در کبک، در مونترال و کلاً در آمریکای شمالی با کشور ایران تفاوت فراوانی دارد.
در ایران به دلیل استفاده از مصالحی مثل بتون آرمه ، با پیرشدگی ساختمان و حرکت آن در خاک مسائل و مشکلات جانبی کمتری به وجود خواهد آمد در حالیکه در آمریکای شمالی مثلاً فونداسیون فقط بتون‌ریزی می‌شود . اگر ساختار خانه در طول زمان حرکت کند، فنواسیون ترک بر می‌دارد.
از طرف دیگر به دلیل بارش‌های زیاد باران و برف و وجود طبیعی آب‌های زیرزمینی در سطوح بالاتر، فونداسیون‌های بیشتر خانه‌ها در معرض حمله این عامل مخرب یعنی آب قرار دارد. بنابراین با شکستن فونداسیون، آب به زیرزمین خانه‌ها راه پیدا می‌کند.
موقع طراحی و ساخت ساختمان، پیش بینی رفتار احتمالی خاک با افزودن وزن سازه محاسبه می‌شود. اما در برخی مواقع ساختمان روی زمینی بنا می‌شود که دارای دو نوع ساختار کاملاً متفاوت در رویه‌های داخلی خاک هستند. این لایه‌بندی سطحی در اثر وزن ساختمان، نشست پیدا می‌کند. اما نشست در همه اجزای ساختمان به یک اندازه نیست و این باعث ایجاد ترک و شکاف در فونداسیون می‌شود.
این نوع شکاف‌های ناشی از رفتار خاک، معمولاً در ۱۰ سال اول عمر ساختمان ظاهر می‌شوند و اگر بعد از این مدت هیچ نشانه‌ای نبود، می‌توان مطمئن بود که نگرانی برای آینده از لحاظ رفتار و جابجایی خاک وجود ندارد.
دومین و بزرگترین عامل از بین رفتگی فونداسیون و بروز شکاف در آن، وجود رطوبت بالا و سطح بالای آب‌های زیرزمینی در زیر خاک خانه است. از آنجایی که در صنعت ساخت خانه در کانادا یا به طور کلی در آمریکای شمالی از بتون آرمه بدلیل هزینه بالایش و مقرون به صرفه نبودن، استفاده نمی‌شود، بتون به تنهایی توانایی تحمل فشارهای جانبی را نداشته و چون خود به طور طبیعی جاذب خوبی برای آب و رطوبت است، به مروز زمان خاصیت خود را از دست داده و دچار آسیب می‌شود.
اگر تراکم آب در اطراف فونداسیون به کمک فرنچ درین (French Drain) و سام‌پمپ (Sumpump) کنترل نشود، در طی زمان با جذب رطوبت و فشارهای جانبی خاک مرطوب، فونداسیون ترک خواهد خورد.
اگر این ترک‌ها هر سال بازرسی و تعمیر نشوند، در طی دوره زمستان که آب‌ها معمولاً تا عمقی از خاک هم یخ می‌زنند، اندازه و عمق ترک‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا خواهد کرد و همین طور هزینه تعمیر آنها به طرز اسفناکی بالا خواهد رفت.
متأسفانه اثرات مخرب جانبی به اینجا ختم نمی‌شود. با نفوذ آب به فونداسیون از طریق ترک‌ها، آب وارد ساختار چوبی ساختمان می‌شود و مشکل بزرگتری به نام قارچ (Mold) را به وجود خواهد آورد که خود داستان مفصلی دارد.
ممنون عالی بود
توضيح تان عالي بود
سپاس
لطفا ادامه بدين اين مطالب را